Page 12 - ΛΑΖΑΡΕ ΔΕΥΡΟ ΕΞΩ-ΛΟΓΟΙ

Οἱ καλὲς ἀδελφὲς τοῦ Λαζάρου, ἡ Μάρθα καὶ ἡ Μαρία,
περίμεναν τὴν ἐπίσκεψη τοῦ διδασκάλου καὶ φίλου Ἰησοῦ, γιὰ
νὰ θεραπεύσει τὸν ἀδελφό τους. Δὲν περίμεναν νὰ δοῦν

νεκρανάσταση. Μένουν ἔκθαμβες, ἄφωνες, θαυμάζοντας τὸ
γεγονός. Μαζί τους εἶναι πολλοὶ οἱ θαυμαστές του Ἰησοῦ.

Μετὰ τὸ μέγιστο αὐτὸ θαῦμα, θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε πὼς ἡ

δημοτικότητα τοῦ Ἰησοῦ εἶχε αὐξηθεῖ ἀρκετά. Εἶχε κάνει δύο
ἀναστάσεις ἀκόμη σὲ δύο νέους ἀνθρώπους, στὸν υἱὸ τῆς
χήρας τῆς Ναΐν καὶ στὴν θυγατέρα τοῦ Ἰαείρου. Σὲ μία

ἑβδομάδα, ὅμως, θὰ ἔχουμε τὸ μοναδικὸ γεγονὸς στὴν ἱστορία,
τὴν αὐτοανάσταση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Χριστὸς δὲν ἐπιθυμεῖ λαϊκὲς ἐξεγέρσεις ὑπέρ Του. Δὲν εἶναι
λαοπλάνος, δημεγέρτης καὶ τεχνητὰ δημοφιλής. Ἡ προσοχὴ

τῶν ἀνθρώπων πάνω Του ἐνοχλεῖ ὑπερβολικὰ τοὺς ἐχθρούς
Του. Δὲν ἀνέχονται τὴν προβολὴ ἄλλων παρὰ μόνο τῶν
σκληρὰ ὑποκριτικῶν ἑαυτῶν τους. Ἔχουν περιπέσει σὲ μία

ἠθελημένη νέκρωση καὶ δὲν κατανοοῦν ὅτι κατοικοῦν σὲ
ἄφωτους καὶ βρωμεροὺς τάφους. Οἱ τάφοι τους γέμουν

δολιότητος, κακότητος καὶ ἐπιθετικότητος. Δὲν ἐπιθυμοῦν τὸ
λαμπρὸ φῶς. Φοβοῦνται τὴν ἀποκάλυψη τῶν σκοτεινῶν τους
ἔργων. Ἡ προβολὴ τοῦ Χριστοῦ ποὺ ἐνθουσίαζε, μαγνήτιζε καὶ

σαγήνευε τὰ πλήθη εἶναι ἀπαράδεκτη γι’ αὐτούς. Θὰ πρέπει
σύντομα νὰ τὴν πατάξουν. Καταστρέφει ὅ,τι ἔπλεξαν τόσα
χρόνια καὶ κινδυνεύει τώρα νὰ χαθεῖ.

Ἡ παρουσία, μόνη, τοῦ Χριστοῦ τοὺς ἐνοχλεῖ ἀφάνταστα. Πολὺ
περισσότερο τὰ θαύματά Του. Ἔτσι, εἶναι ἀπαραίτητη πλέον ἡ
ἐξόντωσή Του γι’ αὐτούς. Συνεδριάζουν λοιπὸν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ

ἀποφασίζουν νὰ θανατώσουν ὁπωσδήποτε τὸν Θεάνθρωπο. Οἱ
ἄνθρωποι μὲ τὰ βαγιόκλαδα ὑποδέχονται μὲ χαρὰ τὸν Μεσσία.
Βγαίνουν στοὺς δρόμους καὶ κραυγάζουν τὰ «ὡσαννά».

Κανένας δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς συγκρατήσει στὶς αὐθόρμητες
ἐκδηλώσεις τους. Σὲ λίγο ὅμως τὰ ἴδια στόματα, ὑποκινημένα
καὶ παραστρατημένα, θὰ φωνάξουν τὰ φρικτὰ «σταυρωθήτω».

Ομάδα ζρευνας Άγιας Ζωής & Πορείας Λαηάρου Του Τετραήμερου & Φίλου Του Χριστοφ
<Φεβρ.2021>