Page 13 - ΛΑΖΑΡΕ ΔΕΥΡΟ ΕΞΩ-ΛΟΓΟΙ

Ἔρχεται ὁ ἐπευφημούμενος στὰ Ἱεροσόλυμα, γιὰ νὰ
σταυρωθεῖ. Γνωρίζει ποῦ πηγαίνει. Προχωρᾶ σταθερά.
Ἑκούσια. Ἔρχεται ὁ ἀπαθὴς γιὰ μᾶς τοὺς ἀπαθεῖς, ὁ

ἀναμάρτητος γιὰ μᾶς τοὺς ἁμαρτωλούς. Ὁ βασιλέας τῶν
Ἰουδαίων, ὁ βασιλέας τῆς δόξης, ὁ βασιλέας τῆς κτίσεως
εἰσέρχεται στὴν ἁγία πόλη σ’ ἕνα γαϊδουράκι καὶ ὄχι σὲ μία

χρυσοστόλιστη ἅμαξα.

Ἡ ἀπάθειά Του δὲν συγκλονίζει τὴν ἰουδαϊκὴ ἀπάθεια, ἀλλὰ
καὶ πολλοὺς χριστιανούς, ποὺ συνεχίζουν νὰ καλλιεργοῦν

ἐπισταμένως τὰ ἄγρια πάθη καὶ νὰ ἀρνοῦνται τὸν σταυρὸ στὴν
ζωή τους. Στὸν σταυρὸ ἂς σταυρώσουμε τὰ πάθη μας καὶ ἂς τὰ
θάψουμε, γιὰ νὰ μεταποιηθοῦν σὲ ἔνθεες ἀρετές.

Ἀπό τήν θεολογία τῆς ἑορτῆς

τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
(μικρό ἀπόσπασμα, παραφρασμένο, ἀπό τό βιβλίο του
«Δεσποτικές Ἑορτές»)

Θαυμάσια εἶναι ἡ ἑρμηνεία τήν ὁποία κάνει ὁ ἅγιος Ἀνδρέας
Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης στόν λόγο τοῦ Χριστοῦ: «Λάζαρε, δεῦρο
ἔξω» (Ἰω. ια΄, 44). Ὁ ἅγιος Ἀνδρέας, ἑρμηνεύοντας αὐτήν τήν

προσταγή τοῦ Χριστοῦ, ἐντοπίζει δύο σημεῖα.

Πρῶτον, ὅτι μέ αὐτήν τήν ἐντολή ὁ Χριστός παραγγέλλει στόν
Λάζαρο νά ἀναστηθεῖ, ὥστε νά δείξει πῶς θά γίνει ἡ κοινή
ἀνάσταση, καί πῶς κάθε πλάσμα θά ἐμψυχωθεῖ «ἐν ριπῇ»

ὀφθαλμοῦ. Ὅπως μετά τήν φωνή ὁ Λάζαρος ἄρχισε νά κινεῖται
καί νά ἐξέρχεται ἀπό τό μνημεῖο, ἔτσι θά γίνη καί κατά τήν

Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ μέ ὅλους τούς ἀνθρώπους.
Αὐτός πού εἶπε «γενηθήτω φῶς», καί «γενηθήτω στερέωμα»,
Αὐτός παραγγέλλει «δεῦρο ἔξω».

Καί πραγματικά, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Ἀνδρέας, παρατηροῦμε ὅτι

στόν Λάζαρο ἔγιναν παράδοξα πράγματα. Τό σῶμα του ἄρχισε
νά ἐνεργοποιεῖται, ἐνῶ εἶχαν σταματήσει ὅλες οἱ λειτουργίες

του. Ἔτσι, λοιπόν, βλέπουμε: ἡ πνοή νά ὑπάρχει στά
ρουθούνια, οἱ φλέβες νά εἶναι γεμάτες ἀπό αἷμα, ἡ φωνή νά

Ομάδα ζρευνας Άγιας Ζωής & Πορείας Λαηάρου Του Τετραήμερου & Φίλου Του Χριστοφ
<Φεβρ.2021>