Page 99 - Ebook
P. 99
๒๔. ทานมัยท่ีปารีส
ขณะนั่งรอ ลูกศิษย์ชาวไทยไปซื้อของหน้าสถานีรถไฟใต้ดินท่ีปารีส ประเทศฝร่ังเศส มีหญิงคนหน่ึงท่ีไม่ใช่ชาวไทยมานั่งคุกเข่าด้านข้างต้องการ ถวายเค้กเนยช้ินเล็ก หลังจากถวายเธอไหว้ด้วยความเคารพ กล่าวขอบคุณเธอ เธอลุกข้ึนและเดินจากไป สิบนาทีต่อมา เธอมาพร้อมกับเส้นหมี่เหลืองผัด และมะมว่ งใบโต เธอทาํ เชน่ เดยี วกบั ครง้ั แรกทถ่ี วายเคก้ กลา่ วขอบคณุ เธออกี ครง้ั เธอยิ้มเปี่ยมด้วยความสุขและลุกเดินจากไป
ข่าวสาร ความบันเทิงในรูปแบบต่างๆ ส่วนใหญ่ที่เรารับรู้ในปัจจุบัน ไม่ว่าจากส่ือใดๆ ส่วนใหญ่เป็นไปในทางด้านลบมากกว่าด้านบวกและได้รับ ความสนใจเปน็ จาํ นวนมาก สว่ นขา่ วดา้ นดมี กั มาเรว็ ไปเรว็ และไมไ่ ดร้ บั ความสนใจ เท่าใด เป็นส่ิงบ่งบอกว่าคนในสังคมส่วนใหญ่กําลังเสพติดข่าวสาร ความบันเทิง ที่กําลังทําร้ายร่างกาย จิตใจมากข้ึน บางคร้ังเป็นการกระตุ้นคนที่จิตใจไม่ดี ให้ไม่ดียิ่งข้ึน คนท่ีจิตใจดีเกิดความหวั่นไหว ไม่ม่ันคง อีกท้ังกระตุ้นให้ผู้คน เสพมากขึ้นๆ อย่างหยุดไม่ได้
เรากําลังสูญเสียจิตใจที่มั่งคง สงบ งดงามในทุกสภาพสังคม ค่อยๆ ขาดความเมตตา กรุณา ไม่สามารถช่ืนชมยินดีกับความสุขความสําเร็จของผู้อ่ืน ยากท่ีจะวางใจเป็นกลางกับสิ่งท่ีกําลังปรากฏขึ้น เราเพิ่มความหวาดระแวง ความกลวั ความหวนั่ ไหวความอจิ ฉารษิ ยาขาดความเชอื่ ถอื เชอื่ ใจในตนเองและ บุคคลอื่น เราไม่พอใจกับสิ่งที่เรามี ท่ีเราเป็น ที่เราอยู่ เราต้องการอะไรที่ย่ิงใหญ่ มากข้ึน และเรารู้สึกไม่มีความสุข ไม่พอ จิตใจเหมือนขาดบางสิ่งบางอย่าง อยู่ตลอดเวลา
เราใช้กําลังความรุนแรงในการตัดสินปัญหา เราไม่มีความอดทนเม่ือ ไมไ่ ดด้ งั ใจ ไมไ่ ดด้ งั หวงั เราแสดงความเกรยี้ วกราด โมโห อยา่ งไมร่ สู้ กึ ผดิ จติ สาํ นกึ ท่ีดีงามค่อยๆ หมดไป ขอเพียงได้ทําตามใจ สนองความอยาก ความต้องการ
ห ยุ ด พั ก สั ก ห นึ่ ง ล ม ห า ย ใ จ : 87
