Page 22 - เศรษฐกิจพอเพียง
P. 22
18
- เกษตรกรซื้อเครื่องอุปโภคบริโภคได้ในรำคำต ่ำ เพรำะรวมกันซื้อเป็น
จ ำนวนมำก (เป็นร้ำนสหกรณ์รำคำขำยส่ง)
- ธนำคำรหรือบริษัทเอกชน จะสำมำรถกระจำยบุคลำกร เพื่อไปด ำเนินกำร
ในกิจกรรมต่ำงๆ ให้เกิดผลดียิ่งขึ้น
หลักการและแนวทางส าคัญ
๑. เป็นระบบกำรผลิตแบบเศรษฐกิจพอเพียงที่เกษตรกรสำมำรถเลี้ยงตัวเอง
ได้ในระดับ ที่ประหยัดก่อน ทั้งนี้ ชุมชนต้องมีควำมสำมัคคี ร่วมมือร่วมใจ
ในกำรช่วยเหลือซึ่งกันและกันท ำนองเดียวกับกำร “ลงแขก” แบบดั้งเดิม
เพื่อลดค่ำใช้จ่ำยในกำรจ้ำงแรงงำนด้วย
๒. เนื่องจำกข้ำวเป็นปัจจัยหลักที่ทุกครัวเรือนจะต้องบริโภค ดังนั้น จึง
ประมำณว่ำครอบครัวหนึ่งท ำนำประมำณ ๕ ไร่ จะท ำให้มีข้ำวพอกินตลอด
ปี โดยไม่ต้องซื้อหำในรำคำแพง เพื่อยึดหลักพึ่งตนเองได้อย่ำงมีอิสรภำพ
๓. ต้องมีน ้ำเพื่อกำรเพำะปลูกส ำรองไว้ใช้ในฤดูแล้ง หรือระยะฝนทิ้งช่วง
ได้อย่ำงพอเพียง ดังนั้น จึงจ ำเป็นต้องกันที่ดินส่วนหนึ่งไว้ขุดสระน ้ำ โดยมี
หลักว่ำต้องมีน ้ำเพียงพอที่จะเพำะปลูกได้ตลอดปี ทั้งนี้ ได้พระรำชทำน
พระรำชด ำริเป็นแนวทำงว่ำ ต้องมีน ้ำ ๑,๐๐๐ ลูกบำศก์เมตร ต่อกำร
เพำะปลูก ๑ ไร่ โดยประมำณ ฉะนั้น เมื่อท ำนำ ๕ ไร่ ท ำพืชไร่ หรือไม้ผล
อีก ๕ ไร่ (รวมเป็น ๑๐ ไร่) จะต้องมีน ้ำ ๑๐,๐๐๐ ลูกบำศก์เมตรต่อปี
