Page 33 - cover-biology-boontieam new28-8 i_coateduv
P. 33
เพื่อนำมาขายที่ร้าน วงจรชีวิตผูกติดอยู่กับหน้าที่และความรับผิดชอบอย่างนี้
มาโดยตลอด จึงไม่เคยมีแนวคิดในการวางแผนชีวิตเกี่ยวกับการศึกษาและ
การทำงานในอนาคต เพราะในเวลานั้น พ่อแม่ตั้งใจให้เรียนเฉพาะการศึกษา
ภาคบังคับ แล้วออกมาประกอบอาชีพช่วยพ่อแม่ขายของเท่านั้น
แต่พอเรียนชั้นประถมศึกษาตอนต้น (ป.1 - ป.4) ในปี พ.ศ. 2508 - พ.ศ.
2512 ที่โรงเรียนวัดบ้านพร้าว “บ้านพร้าววิทยาคม” ปัจจุบันคือโรงเรียนไทยรัฐ
วิทยา 73 จบ ก็ไปเรียนต่อชั้นประถมศึกษาตอนปลาย (ป.5 - ป.7) ที่โรงเรียน
วัดหนองเตย ตั้งตรงจิตร 8 ตอนเรียนอยู่ที่โรงเรียนวัดบ้านพร้าว ใช้วิธีเดิน
ไปเรียน เพราะโรงเรียนอยู่ห่างจากบ้านเพียง 1.5 กิโลเมตร แต่ตอนที่ไปเรียน
ที่โรงเรียนวัดหนองเตย ต้องถีบจักรยานไปเรียน เพราะโรงเรียนอยู่ห่างจากบ้าน
ประมาณ 2.5 กิโลเมตร ช่วงเวลาเช้าเย็นและตอนค่ำยังช่วยพ่อแม่ทำงานและ
ขายของที่บ้านตามปกติ
ประถมต้น
ชีวิตในวัยเรียนที่โรงเรียนวัดบ้านพร้าว ตอนเข้า ป.1 ยังทันได้ใช้กระดาน โรงเรียนวัดบ้านพร้าว “บ้านพร้าววิทยาคม” สถานที่เรียนชั้นประถมศึกษาตอนต้น
(ป.1 - ป.4) ปัจจุบันคือโรงเรียนไทยรัฐวิทยา 73
ชนวนและดินสอหิน ต่อมาก็เปลี่ยนเป็นใช้สมุดและดินสอดำ ตอนกลางวัน
พ่อแม่นำข้าวและกับข้าวใส่ปิ่นโตให้ไปกินที่โรงเรียนและให้เงินไปซื้อขนมกิน
ที่โรงเรียนวันละ 1 สลึง ในเวลานั้นยังทันได้ใช้เหรียญ 10 สตางค์ สามารถซื้อ
น้ำแข็งไสใส่น้ำหวานแดงกินได้ จะได้เล่นกับเพื่อน ๆ เฉพาะเวลาพักกลางวัน
เลิกเรียนเมื่อใดต้องรีบกลับบ้านทันที ไม่สามารถอยู่เล่นต่อที่โรงเรียนได้ เพราะ
ต้องกลับไปช่วยพ่อแม่ขายของหน้าร้าน ช่วงเวลาที่สนุกที่สุดคือวันเด็กที่จะมีการ
จัดกิจกรรมวันเด็กแห่งชาติ โดยมีโรงเรียน
ต่าง ๆ ในบริเวณใกล้เคียงที่อยู่ในกลุ่มโรงเรียน
เดียวกันมารวมกันจัดกิจกรรมวันเด็กร่วมกัน
ที่โรงเรียนวัดบ้านพร้าว เด็กนักเรียนจะได้
สนุกสนานกับกิจกรรม เกมการแข่งขัน
และการเล่นต่าง ๆ มีของกินหลากหลาย
ทั้งคาวทั้งหวานและผลไม้ให้กินกันอย่าง
อิ่มหนำสำราญ เป็นวันที่รอคอยของเด็ก
นักเรียนทุก ๆ ปี
30 31
