Page 381 - cover-biology-boontieam new28-8 i_coateduv
P. 381
บทกลอนก่อนเกษียณ
ในวันปิดต้นฉบับหนังสือเล่มนี้ เหลือเวลาอีกเพียงประมาณไม่ถึง 2 เดือน
ผมก็จะต้องเกษียณอายุราชการไปตามกฎเกณฑ์ที่ทางราชการกำหนดไว้
มีหลายคนถามผมว่า เกษียณแล้วจะไปทำอะไร ผมตอบทันทีว่าไม่รู้เหมือนกัน ’เกษียณ คือสิ้นสุด คือวันหยุด อันยืดยาว
เพราะทั้งชีวิตได้ทุ่มเทให้กับงานราชการของกรมศุลกากรมาโดยตลอด โดย
ไม่ได้เตรียมอาชีพอะไรไว้รองรับหลังเกษียณ หลายคนก็เป็นห่วงเกรงว่าผมจะเหงา พักร้อน และพักหนาว ได้พักใจ ได้พักกาย
จะเฉา จะเศร้า จะซึม เพราะเคยทำงานตั้งแต่เช้าจรดเย็น มาเช้ากลับค่ำ เกษียณ คือเสรี ต่อแต่นี้ ไม่มีนาย
มาโดยตลอด กลัวว่าผมจะปรับตัวไม่ได้ ผมก็ได้แต่ขอบคุณทุก ๆ คนที่เป็น ไม่ขาด และไม่สาย ไม่ต้องใช้ ทุกใบลา
ห่วงผม และเชื่อว่าจะสามารถปรับตัวในการใช้ชีวิตหลังเกษียณได้ เกษียณ คือบำเหน็จ ความสำเร็จ แห่งชีวา
เวลาพูดคุยกันถึงเรื่องการเกษียณอายุราชการ มักจะมีคนถามว่า เกษียณ บำเหน็จ เป็นเงินตรา และบำเหน็จ แห่งความดี
คืออะไร และเมื่อเกษียณแล้วจะเป็นอย่างไร ซึ่งแต่ละคนต่างมีความเห็นทั้งที่ เกษียณ คือบำนาญ ข้าราชการ เท่านั้นมี
เหมือนกันหรือต่างกันบ้าง ผมเคยเห็นและเคยอ่านบทกลอนที่กล่าวถึงการเกษียณ หลวงเลี้ยง ตลอดปี และตามเลี้ยง ตลอดไป
ที่มีคนเคยแต่งไว้หลายแบบ แต่มีอยู่บทกลอนหนึ่งที่มีความหมายลึกซึ้งครอบคลุม เกษียณ คือความเศร้า คนขี้เหงา ก็หวั่นไหว
ซึ่งประพันธ์โดย รศ.นภาลัย สุวรรณธาดา ที่มีการเผยแพร่ทางสื่อออนไลน์ต่าง ๆ
ซึ่งผมอ่านแล้วชอบมาก เพราะมีความหมายดีมาก จึงขออนุญาตเจ้าของ อยู่บ้าน รำคาญใจ นั่งกินข้าว อยู่คนเดียว
บทประพันธ์ดังกล่าวไว้ ณ ที่นี้ ที่จะขอนำบทกลอนการเกษียณอายุราชการ เกษียณ คือความสุข ไม่มีทุกข์ ได้ท่องเที่ยว
มาพิมพ์ไว้ในหนังสือเล่มนี้เพื่อเป็นการให้ความรู้ และเป็นการตอบคำถามที่ว่า พฤกษ์พุ่ม ชอุ่มเขียว ได้ชื่นชม ภิรมย์พลาง
เกษียณคืออะไร และจะเป็นอย่างไรเมื่อถึงวันเกษียณ โดยมีข้อความดังต่อไปนี้ เกษียณ คือแก้วใส เมื่อหัวใจ ได้ปล่อยวาง
พระธรรม จะนำทาง ให้เห็นค่า ความเป็นคน
ลาภยศ และสรรเสริญ คือส่วนเกิน ให้หลงกล
ยึดติด ว่าตัวตน จึงถูกมัด ในอัตตา
หกสิบ ปีผ่านไป จึงเข้าใจ ในมายา
ชั่วดี ในชีวา ล้วนผ่านมา และผ่านไป
เกษียณ คือเกษม จึงอิ่มเอม ในหัวใจ
บริสุทธิ์ ดุจเยาว์วัย เหมือนเกิดใหม่ วันนี้เอย””
(รศ.นภาลัย สุวรรณธาดา : ผู้ประพันธ์)
378 379
