Page 80 - SeeSoon
P. 80
อ�าลาท้ายเล่ม
“เมื่อเวลาไม่คอยใคร”
เรื่อง : บรรณาธิการบทความ
คุณครับ
ทั้งคุณและผม เราต่างเป็นนักเดินทางท่องเวลา
ไม่ว่าจะเป็นเมื่อคุณนั่งมองเหม่อริมหน้าต่าง
นึกถึงตัวเองในวัยสิบสี่
หรือตอนที่ผมจิบกาแฟ พลางจินตนาการถึงตัวเองในวัยสี่สิบ
ผมอาจจะเป็นตาลุงคนหนึ่งในสังคม Aging Society
นึกประหลาดใจกับเทคโนโลยี
อะไรๆ 4.0 คงตกกระป๋อง
ป่านนั้นประเทศไทยอาจอยู่ในยุค 4.5
คสช. อาจไม่มี
เอ๊ะ -- หรือจะยังมี
ผมคงไม่เข้าใจคนยุคนั้น เหมือนที่ผู้ใหญ่หลายคนไม่เข้าใจคนยุคนี้
แต่จะท�าอย่างไรได้
ก็เวลาไม่คอยใคร
การพัฒนานั้นฟังดูล้�าหน้า
ท้าทาย โฉบเฉี่ยว เร่งเร้าให้เราก้าวให้ทัน
คุณพร้อมแค่ไหน ที่จะเดินไปกับผม
ล้มลุก คลุกคลาน ในทางที่เราไม่เคยผ่าน
แต่สุดท้ายจะไปยังจุดพึงพอใจสูงกว่า ไม่ต่างกับทฤษฎีเศรษฐศาสตร์
คุณอาจคิดถึงวัยสิบสี่อยู่ก็ได้
แต่ก็ต้องไม่หวั่นไหวที่จะก้าวสู่วัยยี่สิบสี่ สามสิบสี่
เ พ ร า ะ ร ะ ย ะ ท า ง จ า ก 14 ถึ ง 40 ใ ก ล้ กั น แ ค่ นี้
คุณพร้อมไหม จะก้าวไปด้วยกัน
ไทยแลนด์ 0.4 เอ๊ย! 4.0
78
