Page 32 - Dad
P. 32
26
ปกิณกะ
25. อุดมมงคล ข้อ 3
“บูชำบุคคลที่ควรบูชำ – ปูชำจะ ปูชำนียำนัง”
บูชำ คือกำรแสดงควำมเคำรพ หรือสิ่งที่นับถือด้วยเครื่อง
สักกำระมีดอกไม้ ธูป เทียน เป็นต้น เช่น บูชำพระ บูชำเทวดำ บูชำไฟ
ฯ ยกย่องเทิดทูนด้วยควำมนับถือ หรือเลื่อมใสในควำมรู้
ควำมสำมำรถ เช่น บูชำวีรบุรุษ บูชำฝีมือ
กำรบูชำมี 2 ลักษณะ คือ
(1) อำมิสบูชำ หมำยถึงกำรบูชำด้วยสิ่งของมีดอกไม้ ของหอม อำหำร
และวัตถุอื่นๆ
(2) ปฏิบัติบูชำ หมำยถึงกำรบูชำด้วยกำรประพฤติ ปฏิบัติ กำรท ำแต่
สิ่งที่ดีงำม
บุคคลที่ควรบูชำ ประมวลสรุปได้คือ พระพุทธเจ้ำ พระสงฆ์
พระมหำกษัตริย์ บิดำ มำรดำ อุปัชฌำย์ อำจำรย์ ผู้บังคับบัญชำที่เป็น
กัลยำณบุคคล ผลของกำรบูชำ ท ำให้เกิดก ำลังใจ มีจิตใจผ่องใสสงบ
เยือกเย็น ด ำเนินชีวิตถูกต้อง
(มงคลชีวิต 38 ฉบับโลกำภิวัฒน์ โดย ดิลก วุฒิพำณิชย์)
= มนัส สุรัตน์ รวบรวม =
