Page 155 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 155
ี
ไปยืนทกวัน เขาบอกว่า ทางเหนือเขามีความเห็นอย่างน้ว่า พระเจ้า
ุ
ั
พระสงฆ์ไปบิณฑบาต ท่านเดินเฉย ๆ ไม่ทราบว่าท่านต้งใจจะมา
่
ั
โปรดเขา หรือว่าจะไปโปรดใครท่อนหรือเปล่า แตถ้าพระไปยืนนน
ี
่
่
ื
เขาแน่ใจ ว่าเราไปโปรดเขาแน่ เขาก็จะดีใจมาก เราจึงมาถึงบางอ้อ
ั
ื
ว่าประเพณีมันไม่เหมือนกันเอามาก ๆ เม่อทราบอย่างน้นแล้วก็สบาย
�
ี
คลายความข้องใจ ไม่เป็นไร ความจริงเขามีศรัทธาในการท่จะทาบุญ
�
ี
ทาทานมาก ผู้คนทางเหนือเขามีศรัทธาในการท่จะให้ทานมากทีเดียว
แต่การรักษาศีลนี่ยังจะน้อยไปสักหน่อย สังเกตว่าผู้ที่มาถวายภัตตาหาร
ั
ี
ิ
ทวด เขาจะมความคดความเหนของเขาว่า เขามาวดถวายภตตาหาร
็
ั
่
ั
ี
ิ
็
ู
พระเจ้าพระสงฆ์สามเณรแล้วกเป็นบญสงยงอย่แล้ว หากอยู่นาน
ุ
่
ู
่
พระท่านจะใหศีล รักษาศีลไม่ได้ ก็จะได้บาปอีก เขากระทงไมกิน
ั
่
้
ของวัด แม้พระจะบอกให้กินข้าวกินอาหารแล้วจึงกลับบ้านก็ไม่
ี
กินกันเลย เขาเกรงว่าเด�ยวจะเป็นบาป เพราะเขาคิดว่าเอามาให้ทาน
ื
็
่
็
ั
ี
ิ
ื
ุ
แล้วกได้เตม ๆ หากกนของท่วัดก็คงเหมอนเอากลบคนไป บญทได้
ี
ึ
ั
ี
คงจะพร่องไปเสียอย่างน้นแหละ ซ่งเป็นความเห็นท่ต่างจากท่อ่น
ี
ื
ี
ื
่
อย่างทอสานเหนว่ากนข้าวก้นบาตรของพระเจ้าพระสงฆ์ เป็นเรอง
่
ี
ิ
็
ของความมีบุญอย่างน้เป็นต้น บางทีทางเราจึงต้องได้อธิบายให้ฟังว่า
ี
ญาติโยมกินอาหารต่าง ๆ เหล่าน้ ไม่ใช่ไปกินของพระเจ้าพระสงฆ์
ี
ี
แล้วก็จะบาปหรอกเพราะอาหารเหล่าน้พระท่านสละแล้ว มอบให้ใคร
จะเอาไปก็ได้ แล้วมาทีหลังเขาจึงได้เข้าใจ
ึ
ี
่
�
เม่อเราไปอยู่จาพรรษาทอาเภอฝัางได้ระยะหน่ง ซ่งก็ไม่นานนัก
ื
�
ึ
ี
ึ
ประมาณหน่งอาทิตย์เห็นจะได้ มีหนุ่มคนหน่งท่ทางสถานีพืชสวน
ึ
ได้มอบหมายให้มีหน้าท่ดูแลวัด ให้ความสะดวก อย่างเช่นว่า พระ
ี
ต้องการอะไร ต้องการให้ช่วยเหลือหรือให้ท�าอะไรให้ เขาช่อนายโมทย์
ื
ี
เป็นคนจากอีสานเราน่แหละ ไปจากบ้านฝัายแตก กาฬสินธุ์ นาย
l
ความเปนมาของเรา 141
็
