Page 156 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 156

่
                                       ่
                                       ื
                         ่
                         ื
                                   ึ
                                              ่
                                                                     ื
                                                                     ่
                                                                               ี
                                              ั
                                                           ั
                                                           ่
            โมทย์เขามีเพอนคนหนง ชอนายมน และนายมน มีเมียชอว่านางม
                                                                   ี
                   ี
            ก่อนทเราจะขนไปอยจำพรรษาท่ฝัางไม่นาน ทางสถานพืชสวนเขา
                   ่
                                 ู
                                             ี
                                 ่
                          ้
                          ึ
                                            ี
            ปลูกกระต๊อบให้คนงานในสถานพืชสวนอยอาศัย ถ้าคนงานเขาไป
                                                       ู
                                                       ่
                       ่
                                       ่
                       ี
                                       ี
                                                     ่
                                                     ู
            จากท่อนทไกล เขาไม่มีทอย่ก็ให้ไปอยกระต๊อบของสถานีท่ว่าน
                                                                               ี
                                                                               ้
                                          ู
                                                                          ี
                  ี
                    ื
                    ่
                                                                      �
            ปลูกอยู่เป็นกลุ่มหมู่บ้านเล็ก ๆ อยู่บริเวณท่จะข้นไปยังภูเขาสานักสงฆ์
                                                         ึ
                                                     ี
            ของพวกเรานั้นเอง เรื่องเกิดขึ้น นายมั่นกับนางมี วันหนึ่งก็ทะเลาะกัน
                  ั
                                                                    ึ
            นายม่นมันชอบกินเหล้า ชอบมาทุบตท�าร้ายเมีย วันหน่งเพ่อนของ
                                                                        ื
                                                 ี
                                                                       ่
            นางมี เห็นมันทะเลาะกัน ก็เข้าไปห้าม ห้ามเท่าไร ๆ ก็ไมฟัง มัน
                                                       ิ
            เอาปืนมายิงเปรยง นายมนเลยตาย เขาเพงจะเผาศพมันก่อนทเรา
                                      ่
                                      ั
                                                       ่
                            ้
                            ี
                                                                           ่
                                                                           ี
                                         �
            จะขึ้นไปฝัางครั้งที่สอง ไปอยู่จาพรรษาประมาณเจ็ดวันนี่เอง ทางสถานี
                                                                               ็
            เขามอบหมายให้นายโมทย์ เป็นผู้ดูแลพระดังกล่าว นายโมทย์เขาก
            คอยดูแลเทียวไปเทียวมาอยู่นะ ว่าพระต้องการอะไร ขาดตกบกพร่อง
            ขาดเหลืออะไรไหม เช่นว่า หลังคารว เขาต้องไปหาหญ้าคามาแซม
                                                ่
                                                ั
                                                                   ้
                                                                   ี
            มาเสริมให้ หรือหญ้ามันรกเขาก็มาถากมาถางให้อย่างนเป็นต้น พอ
                                           ่
                                                           ็
                                           ึ
            พวกเราไปอยได้เจ็ดวัน วันหนงนายโมทย์แกกถือจานใส่งบน้ำอ้อย
                          ่
                          ู
            เป็นก้อน ๆ เต็มพูนจานเลยนะ มาท่กฏิของเรา เราเพงเดินจงกรม
                                                  ุ
                                                                   ่
                                                 ี
                                                                   ิ
                           ่
            เสร็จ นงพักอยบนกุฏิ ตอนนนเป็นเวลาช่วงบ่ายแล้ว เราถามว่าเจ้ามา
                           ู
                    ั
                    ่
                                        ั
                                        ้
                                  ั
                                  ่
            หยัง มันบอกว่า ไอ้มนมันไปบอกผมว่า เอ็งควรเอาน้ำอ้อยไปถวาย
                                                             ่
                                                             ั
                                     ี
            พระหน่อยสิ ถวายองคทอย่ข้างล่างตรงเชิงดอยนนนะ ข้าได้กินกับ
                                        ู
                                     ่
                                   ์
                                                            ี
                                                            ่
                                                               ิ
                                           ็
                  ุ
              ่
                                                                  ิ
                     ั
            ทานทกวน ๆ เลย คอเรองมนเปนอยางน เราอยทกุฏเดนจงกรม เรา
                                                   ี
                               ื
                                   ่
                                                   ้
                                   ื
                                               ่
                                                           ู
                                                           ่
                                       ั
                                                                      ์
                         ู
              ็
                                                                       ้
                                                                       ั
            กนึกในใจ ร้สึกขอบอกขอบใจเทพเทวดาอย่ว่าสรรพสัตวทงหลาย
                                                         ู
            ในบริเวณน้ ขอให้เป็นเพ่อนกนเถิด บุญกุศลท่เกิดข้น เช่น เราไป
                        ี
                                                                ึ
                                     ื
                                                           ี
                                          ั
            บิณฑบาตได้งบน้ำอ้อย เราก็เก็บไว้สำหรับอมเวลาตอนบ่าย เวลาเดิน
                                                            ้
                                                            ั
                            ู
            จงกรมแล้วมันร้สึกระโหยเราก็เอามาอม สมัยนนน้ำปานะอะไรทาง
            สถานีพืชสวนเขาก็ยังไม่ได้สันทัดกรณี เขาไม่ได้มีมาถวายหรอก
                    l
            142   พระพิชิต ชิตมาโร
   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161