Page 157 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 157
ส่งของเคร่องด่มเคร่องฉันปานะต่าง ๆ พวกเราก็ไม่มีกันหรอก เรู้าไป
ื
ิ
ื
ื
็
้
ุ
ิ
�
�
็
ี
บัณฑบัาตั้ได้งบันาอ้อยมัา เรู้ากแยกไว้ พอฉนทไรู้เรู้ากนกขอบัคณ
ึ
ขอบัใจิ ว่าสรู้รู้พส้ตั้ว์ทงหลาย เทวดา หรู้่อภ้ตั้ผี วิญญาณอะไรู้แถูวนี
้�
�
้
คงมัีส่วนไปดลบันดาลให้เขาเอาน�าอ้อยมัาใส่บัาตั้รู้ให้เรู้า เพอจิะได้มั
ี
�
่
�
�
ได้อมัในตั้อนบั่าย ตั้อนเรู้าเดินจิงกรู้มัเหน็ดเหน่อยรู้ะโหย ขอให้บัุญ
ี
�
กุศลนนถูึงพวกท่านเทอญ เรู้าว่าอย่างนในใจิเสมัอ ทุกบั่อยทุกครู้าว
�
้
ิ
้
เลย เออ มั้นตั้รู้งกนว่า เรู้าแผ่เมัตั้ตั้าแผ่บัุญแผ่กุศลแผ่มัตั้รู้ภาพ เรู้า
้
นึกเห็นบัุญเห็นคุณเขา รู้้้สึกขอบัอกขอบัใจิเขา นึกอธิษฐานใจิ ขอให
เขามัส่วนได้สะดวกสบัายอุดมัสมับั้รู้ณ์อย่างน�เถูิด จิากท�นายโมัทย์
ี
ี
ี
่
้
บัอกเล่า แปลว่าดวงวิญญาณแถูวน�นก็ไดรู้้บัจิรู้ิง ๆ เผอิญเป็นนายมน
ั
้
ี
ื
ี
ั
่
ท่ถูกยิงตาย เม่อเจ็ดถึงแปดวันก่อนน้น คงจะอยู่แถวน้น (น�้าอ้อยน
ั
ี
ั
ตามธรรมดาพระรับประเคนแล้วเก็บไว้ได้นานเจ็ดวน) น่ก็เป็นเหตุการณ์
่
ี
ั
ึ
ิ
หนง จตของสรรพสตว์ทงหลายทเพงตายไป ตายใหม่ ๆ ยงไม่นานนก
่
่
้
ั
ั
ั
ิ
ื
ั
เขาคงจะป้วนเปี้ยนอยู่แถวน้น นายม่นก็คงยังไม่ไปไหนอ่น เห็นเรา
ั
ภาวนาอยู่แล้วแผ่เมตตาแผ่บุญกุศลไปให้ นายม่นคงได้รับ แล้ว
ั
ทีหลังไปบอกนายโมทย์ ให้เอางบน�้าอ้อยไปถวายพระ ท้งก็ระบุด้วยว่า
ั
์
ู
ถวายพระองคทอย่ล่าง และยังบอกชัดเจนว่า ข้าก็ได้กินกับท่าน.. ซง
่
ึ
่
ี
่
ั
้
ี
ี
ั
ี
ึ
่
เป็นเรองแปลกอีกอันหนงทเกิดปรากฏแก่เราในท่นน เมอเราอย่ท่นน
่
่
ื
ู
ื
่
ั
็
ี
เราร้สึกว่าไดท่ดี ทเหมาะสมตามความประสงค์แล้ว เรากตงอกตงใจ
่
ี
ั
้
ู
้
้
ปฏิบัติภาวนา และผลการปฏิบัติธรรมของเราก็ดูเหมือนว่าก้าวหน้า
ั
้
ไปด้วยดี มีประสบการณ์ปรากฏมากหลายจากในที่นน....
ตามธรรมดาพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา จะต้องมีการลงอุโบสถ
ั
่
้
้
่
เมออยในระหว่างพรรษานน วันพระขน ๑๕ ค่ำ แรม ๑๕ ค่ำ ต้อง
ู
ื
ึ
ี
มีการลงอุโบสถ ท่ฝัางเราก็ได้สืบหาดูเหมือนกัน มีคณะของพวกเรา
่
ู
อย มท่านอาจารย์โส ถือว่าเป็นพระผใหญ่อยในอำเภอฝัาง ท่านไป
่
ู
้
ี
ู
l
ความเปนมาของเรา 143
็
