Page 226 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 226

ี
                  ้ำ
                                   ั
            หลังน เขาท�าเป็นเพิงน่งพักยาว ๆ สักหน่อย มีคนน่งอยู่ เป็นคนแก่
                                                               ั
                                                   ึ
                        ี
            ผู้ช้ายสามส่คน สังเกตดูเห็นเป็นคนก่งไทย - จีน ใส่หมวกกุยเล้ย
                                                ั
                                                                 ้ำ
            ปีกกว้าง น่งคุยกันอยู่ใต้ศาลายาวน้ำน คนท่ไปวิหารนมีหลากหลาย
                                                        ี
                                                                 ี
                        ั
                                                                            ี
                                                     �
            ทยอยเดินเข้าออกในวิหารเป็นแถ้ว ไปทาบุญไปกราบไหว้พระท่ใน
            วิหารหลังน้ำ  ทีน้ำก็มีบุคคลหน่งเหมือนว่าเป็นหัวหน้าของชุ้มช้น
                                           ึ
                             ี
                        ี
              ้ำ
              ั
                                                 ึ
            ทงปวงเข้าไปจะกราบพระพุทธรูป ซึ่่งในวิหารมีพระพุทธรูปต้ำงอยู่
                                                                          ั
                                                                         ิ
            หลายองค์ พระพุทธรูปองค์หน่งเป็นพระพุทธรูปเก่า ๆ ตามผวของ
                                           ึ
            องค์พระกะเทาะไปแล้วบ้างก็มี มอมแมมไม่สดใส ไม่มีการทาสีอะไร
                                                               ิ
                               ู
                                              ั
                                                 ุ
                           ุ
                                                           ิ
                                                                        ี
            เลย เป็นพระพทธรปเก่าสร้างด้วยวสดคล้าย ๆ หนศลาแลง สอมแดง
            คล�้ำาอมน�้ำาตาลอ่อน ผู้ที่เป็นหัวหน้า (ซึ่ึ่งเรารู้สึกว่าเป็นตัวเราเอง) กาลัง
                                                                           �
                                                                         ้ำ
            กราบไหว้อธิษฐานขอพรพระพุทธรูปอยู่ แล้วพระพุทธรูปองค์นนก็ลุก
                                                                         ั
                                   ื
                              ั
                                 ี
                                                                      ื
                                                      ั
            จากแท่นประทับน่งท่พ้ำนพักบนก้าวลงมาน่งหย่อนเท้าอยู่พ้ำนพักล่าง
                                          ั
                                                                 ี
            แล้วพูดคุยกับผู้เป็นหัวหน้าผู้น้ำนว่า “...ผมก็เป็นอย่างน้ำแหละ... ต้อง
            โกโรโกโสซึ่อมซึ่่ออย่างน้ำ.. ถ้้าต่อไปเม่อท่านมีโอกาสมก�าลัง.. กช้่วย
                                    ี
                                                                           ็
                                                 ื
                                                                 ี
            จัดการซึ่่อมแซึ่มปรับปรุงให้ด้วยนะ...” พอหัวหน้า (คงเป็นถ้ึงเจ้าเมือง)
                                                         ุ
                                                             ู
                                               ึ
                                             ู
                                                                        ็
                                                                     ั
            พดตอบกลบไปสกหลายคา เราร้สกว่าพระพทธรปองค์นนกคอเรา
                                                                          ื
                                                                     ้
                                      �
              ู
                       ั
                             ั
            เราเองท่เป็นพระพุทธรูปท่ก้าวจากแท่นประทับน่งลงมาน่งหย่อน
                                                              ั
                                       ี
                     ี
                                                                       ั
                                     ื
                       ี
                        ื
            พระบาทท่พ้นพักล่าง เร่องคนไปเป็นพระพุทธรูปเราก็ไม่เคยได้ยิน
                                                        ึ
                                                     ั
                                                                           ี
            ได้ฟังมาก่อน มันปรากฏนิมิตเห็นอย่างน้นข้นมาเอง แล้วช้ายท่เป็น
            หัวหน้า (ซึ่่งก็คือเราเอง) ก็กลับออกมาจากวิหาร เรามองดูรูปร่างของ
                       ึ
            วิหาร เห็นเป็นเหมือนโบสถ้์ขนาดเล็ก ทางอีสานท่เขาเรียกว่า “สิม”
                                                             ี
              ่
            นนเอง เมอเดนอ้อมไปดด้านหลงวหาร กเหนมีเจดย์สง รปทรง
                                                                         ู
              ั
                                                                     ู
                                              ั
                                                ิ
                                      ู
                           ิ
                       ื
                                                          ็
                                                        ็
                                                                  ี
                       ่
                                                                   ้ำ
            คล้าย ๆ กับองค์พระปฐมเจดีย์ แต่ทรงไม่ได้อ้วนอย่างนนทีเดียวนัก
                                                                   ั
                                                                        ี
            เป็นองค์ผอม มีสัดส่วนเรียวผอมลงกว่าองค์พระปฐมเจดีย์ท่จังหวัด
            นครปฐม แล้วจิตเราก็ถ้อนออกมา....
                    l
            212   พระพิชิต ชิตมาโร
   221   222   223   224   225   226   227   228   229   230   231