Page 227 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 227

้ำ
                                           ี
                    วันหลังเรามาเล่าเร่องนให้ญาติโยมฟัง เราบอกเขาว่า เจดีย์
                                       ื
                                                    ้ำ
                                                                         ึ
                                                    ี
                                            ั
              วิหารเก่ามันอยู่ประมาณตรงนนตรงน ก็มีโยมคุณลุงคนหน่ง เป็น
                                            ้ำ
                                                                ่
                                       ื
              คนเก่าคนแก่ของสถ้านีพช้สวนฝาง เป็นเจ้าหน้าทขับรถ้แทรกเตอร์
                                                                ี
                                                                               ั
              ช้่อลุงทา ลุงทาบอกว่า “..มันมีอีหลีครับ.. อิฐเก่าท่กองอยู่แถ้วนน
               ื
                                                                               ้ำ
                                                                  ี
              อยู่ในแปลงช้า.. ผมน่แหละเป็นคนไปไถ้.. เอารถ้ไถ้ไปกองรวมกันไว้
                                   ี
                ี
                                                               ี
                                                           ี
              ท่โคนต้นมะกอกใหญ่...” (ในบริเวณแปลงช้าท่ว่าน้ำวันหลังเราได้ไปด
                                                                                ู
                ็
                                                          ี
              เหนมีต้นไม้โบราณ สูงใหญ่มากมาย เป็นป่าท่เก่าแก่มากทีเดียว และ
                                          �
                                        ี
                                        ่
                    ้ำ
                    ั
              แถ้วนนทางสถ้านีเขาปรับททาเป็นแปลงทดลองปลูกต้นใบช้า) ลุงทา
              บอกว่า “....มันมีอิฐเก่าจริงครับ.. เดี๋ยวนีก็ยังมีเลย.. ผมไถ้ออกมาเป็น
                                                     ้ำ
              กองเศษอิฐ คงจะเป็นเจดีย์เก่าอยู่... วันหลังไปดูสิครับ...”
                                                             ็
                    พอวันหลังเราบิณฑบาต ฉันเช้้าเสร็จ เรากช้วนพระเณรไปสอง
                                       ั
              สามองค์เดินไปดูบริเวณนนกัน ก็เห็นว่ามีก้อนอิฐก้อนใหญ่ ๆ เป็น
                                       ้ำ
              อิฐโบราณนะ เป็นดินเผาสีอมแดงอมด�าไม่ใช้่อิฐมอญอิฐสมัยใหม่
              น้ำหรอก เป็นอิฐหลายขนาด ก้อนอิฐส่วนใหญ่จะเป็นก้อนธรรมดา
                ี
                                                          ึ
                                                ื
              ทรงสเหลยม กว้างประมาณหนงคบ ยาวหนงคบครง หนาประมาณ
                                                          ่
                       ี
                                                            ื
                       ่
                   ี
                                                                 ึ
                   ่
                                                                 ่
                                             ่
                                             ึ
                                                                               �
              ๕ - ๗ เซึ่นติเมตร เป็นอิฐดินเผา แกร่งมาก ๆ ทีเดียวนะ สีอมแดงอมดา
                                        ั
              บางแห่งก็ยังไม่หลุดกลุ่มยงเรยงกันเป็นรูปกลม ๆ คล้ายหน้าตัดต้น
                                           ี
                                                                                ี
                                                       ี
              เสา คงจะเป็นเสาของวิหารโบราณ อิฐท่ก่อเรียงกันเป็นเสาวิหารม
                                                  ้ำ
                                                 ี
                                                 ่
              ลักษณะเหมือนวงกลมตัดแบ่งเป็นสช้ิน มีความหนา สีสันและความ
                                                         ี
              แกร่งเสมอเดียวกันกับอิฐก้อนตรงธรรมดาท่กล่าวแล้ว เขาคงจะก่อ
                                                                                ี
                                        ี
              เสาด้วยวิธีการเอาอิฐท่ว่าน้ำมาวางเรียงต่อกันส่ก้อนก็เป็นวงกลมพอด
                                                           ี
                                    ี
                                                                         ึ
                                              ึ
              เป็นเสา วางเรียงซึ่้อนต่อกันสูงข้ำนไปจนเป็นเสาของวิหาร ซึ่่งตอนน้ำ
                                                                                ี
                                                                           ึ
                                                        ู
              มันไม่เหลือรูปร่างอะไรของวิหารเหลืออย่เลย แม้ฐานรากซึ่่งเป็น
              ส่วนลึกลงไปในดินมันก็จมอยู่ในดิน ถู้กรถ้ไถ้ ไถ้ไปไถ้มา ก็คง
              กระจัดกระจายสูญหายไปแทบหมดแล้ว เวลาเขาสร้างเสาของวิหาร
                                                                       l
                                                       ความเปนมาของเรา   213
                                                             ็
   222   223   224   225   226   227   228   229   230   231   232