Page 221 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 221
ี
ไม่มีใครน่นา.. แต่หูเราก็ไม่ได้ฝาด เสียงก็ดังช้ัดเจนพอเราได้ยินอยู่..
ั
ผักกาดขาวมันจะไปแก้อะไรได้.. กินมาต้ำงแต่เล็กจนโต มันไม่เห็น
้ำ
ี
ิ
จะแก้โรคแก้ภัยอะไรเลย มแต่หายหว เท่านนน่ะ..” แล้วเรากไม่
็
ั
ค่อยเช้่อหรอก พอตอนเช้้าสว่างได้อรุณรุ่ง เราพยายามเดินกระปลก
ื
้ำ
กระเปลยลงไปศาลา พยายามออกไปเดินบิณฑบาต กลับมาถ้ึงศาลา
ี
ื
่
้
ู
ั
้ำ
มันเหนอยมากอย่ทีเดียว สมัยนนไม่ค่อยมีผคนมาถ้วายภัตตาหาร
ู
ื
ี
ิ
ี
ี
อะไรอ่นเพ่มเติมท่ท่พักสงฆ์หรอก อาหารท่บิณฑบาตมาก็ไม่ค่อย
ื
ได้กับข้าวอะไรมาก มีข้าว ขนม แคบหมู และอ่น ๆ อีกเล็กน้อย
ื
ี
ี
ึ
ซึ่่งกับข้าวท่พวกเราฉันอยู่ทุกเช้้าก็ได้จากบ้านเจ้าหน้าท่สถ้านีพช้สวน
เป็นหลัก ตอนน้ำนพระเณรท่พักอยู่ด้วยกันมีอยู่ ๕ - ๖ องค์ วันน้ำน
ั
ี
ั
็
ี
พอกลับมาถ้ึงแล้วเรากทาสรีรกิจ จัดท่ฉัน เตรยมการอะไรทุกอย่าง
ี
�
ิ
�
เสร็จแล้วกาลังจะเร่มฉัน พอดีมีเสียงรถ้มอเตอร์ไซึ่ค์รุ่นเก่า ๆ โบราณ
คันหน่ง ได้ยินเสียงป๊อก ๆ ๆ ป๊อก ๆ ๆ ขนเช้ิงดอยมา ซึ่่งทางมัน
้ำ
ึ
ึ
ึ
สูงช้ันเขาก็เร่งใหญ่เลย เร่งใหญ่เท่าไหร่มันก็แค่ ป๊อก ๆ ๆ ๆ ป๊อก ๆ ๆ ๆ
ี
ึ
จะตายแหล่มิตายแหล่ แต่ข้ำนมาจอดท่ลานศาลาได้ ปรากฏิว่าเป็น
ี
โยมอ้วน ภรรยาของโยมเอ๋ย เขาเป็นญาติโยมท่มาจากในเมืองฝาง
ึ
ซึ่่งมาบ่อยกว่าคนอ่น แต่มาบ่อยไม่ใช้่มาทุกวันหรอกนะ หลายวัน
ื
้ำ
ื
ึ
ิ
เขาจึงจะมาทีหน่ง ส่งท่เขาห้ำวมาด้วยเพ่อจะน�ามาถ้วายพระในวันนัน
ี
ิ
เป็นหม้ออวยอะลูมิเนียมใบเล็ก มีหูห้ำว เอาข้าวเข้ามาถ้วาย เอา
ิ
ั
้ำ
ั
หม้ออวยนนมาถ้วาย ปรากฏว่าในหม้ออวยน้นคือ “แกงจืดผกกาดขาว”
ั
ึ
ี
้ำ
ซึ่่งแกงอย่างนร้อยวันพันปีก็ไม่มีมาหรอก ไม่มีใครเอามา เรานึก
เอะใจว่า เม่อค่อนรุ่งมีเสียงเขาบอกอยู่ว่า “รักษาโรคกระเพาะ ต้อง
ื
ี
แกงจืดผักกาดขาว” บัดน้ำแกงจืดมันก็มาแล้ว เรานึกอยู่นะว่าจะไปหา
ได้ท่ไหนหนอแกงจืดผักกาดขาวน่ะ แล้วมันจะรักษาโรคกระเพาะ
ี
ได้จริงไหมหนอ เราก็อยากจะลองอยู่ เราได้ตักเอาไว้สองช้้อน ตัก
l
ความเปนมาของเรา 207
็
