Page 216 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 216
จริง ๆ ก็ยังมีผู้ออกมาช้่วยเหลือดับไฟป่าลงในที่สุด ซึ่ึ่งผู้ที่มาช้่วยก็ไม่ได้
ั
ี
ั
มาจากท่อ่นไกล พวกท่านท้ำงหลายก็อาศัยอยู่ในท่น้ำน ๆ แต่เพียงเรา
ื
ี
�
ื
้ำ
ั
ไม่อาจมองเห็น และท่านเหล่าน้ำนก็มีนาใจ มีไมตรีจิตเอ้ำออาทรต่อ
เราเหมือนมิตรสหายท่มาช้่วยเหลือกันยามคับขัน เรานึกขอขอบคุณ
ี
ั
ั
ั
้ำ
้ำ
ั
้ำ
ท่านเหล่านน ทงรู้สึกว่าเป็นมิตรกับพวกท่านเสมอมาตงแต่นน....
้ำ
“เทวดาช่วยดับไฟอีกครั้ง?”
้ำ
ั
ี
ั
ไฟไหม้ป่าท่น่นหน้าแล้งไม่ใช้่ไหม้ครงเดียวนะ ไหม้หลายท
ี
�
้ำ
หลายหน มาครังหลังนีก็เป็นยามเย็นโพล้เพล้จวนมืดค่า เราเดินจงกรม
้ำ
้ำ
ั
อยู่ ตงแต่ก่อนตกเย็นผู้คนเขาก็กลับไปกันหมดแล้วเหมือนกัน ไฟ
ี
็
ท่มันไหม้ตามจุดต่าง ๆ กซึ่ามอดดับลงไปเกือบหมดแล้ว จะยังมีเหลือ
ั
ู
ู
็
ึ
ี
ู
่
็
อยบ้างเหนเปนเปลววบเลก ๆ คงจะมลมพดมานาน ๆ จงเหนวบวาบ
็
็
ู
ี
ิ
ั
เราเดินจงกรมไปมาอย่คนเดยว คดว่าไฟท่มนไหม้อยู่ตรงนู้นถ้้าดน
ั
ี
ึ
์
้
ิ
ู
ผ่าเกิดมนลุกไหม้ขนมาอีกจะทายังไง เรากฉุกคดขนมาว่าครบาอาจารย
็
ึ
�
ั
้ำ
�
�
สอนให้ภาวนาธาตุสี่ ดิน น้า ไฟ ลม ที่กาลังลุกไหม้มานี่เป็นธาตุไฟ
ึ
ุ
ื
ี
เม่อมีลมพัดโชยมาก็เสริมให้ธาตุไฟมก�าลังมากข้น ถ้ามีธาตน�้ามาล่ะ
�
อะไรจะเกิดข้น น้ามาก็มอดดับไฟล่ะซี ถ้ามีใครตักน�้ามาราดพรวด
ึ
ู
้
้
ี
่
่
ั
ลงไปมนต้องดับไฟแนนอน ไฟทไหนจะมาสน้ำได จะได้ใครหนอ
มาตักนำ มันก็ไม่มีใครแล้ว เราเดินไปเดินมาทางจงกรมแล้วหยุด
้ำ
้ำ
ึ
ี
ยืนก�าหนดจิต เราคิดหวังขนในใจว่าในแถ้วนคงจะมีเทพเทวดา
้ำ
นึกขอให้เทวดาอารักษ์มาดับไฟช้่วยหน่อยเถ้ิด เดินไปเดินมาก็หยุด
ยืนอธิษฐานอยู่อย่างนัน ขอความช้่วยเหลือว่า “..เทพเทวดาเอ๋ย.. ท่าน
้ำ
ี
ท่อยู่แถ้วนขอให้มาช้่วยกันเด้อ.. เป็นพรรคเป็นพวกกันเถ้ิดพวกเรา..
้ำ
ี
ขอท่านอย่านงดูดาย.. ขอได้ช้่วยเหลือทำให้ไฟดับลงเถ้ิด..” แล้วเรา
ิ
่
l
202 พระพิชิต ชิตมาโร
