Page 211 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 211
จัดการเอามาวางไว้ให้เราหยิบเอาไป เราดีใจและฉงนสนเท่ห์ในความ
ั
้ำ
้ำ
ี
ั
ื
ี
้ำ
บังเอิญท่เหมือนใครสักคนตงใจทาเพ่อสงเคราะห์น เราเก็บหินก้อนนน
�
้ำ
ไว้อย่างดีและได้ใช้้หินนนมาตลอดเท่าท่เราอยู่โป่งนาร้อน ซึ่่งมัน
้ำ
ึ
ี
ั
�
ี
ี
ึ
�
่
ก็เป็นเร่องแปลกเร่องหน่งททาให้เรานึกว่าเทวดาน่คงจะมีอยู่จริง
ื
ื
ี
บรรดาท่านท่อยู่ท่น่นมองเห็นและรับทราบความนึกคิดความประสงค์
ั
ี
ของเราโดยตลอด ท่านคงมาคอยสังเกตว่าเราต้องการอะไรซึ่่งเรา
ึ
หาไม่ได้ก็ขวนขวายหาทางช้่วยเหลือเราอยู่ และต่อมาเราสังเกตว่า
ี
เทพเทวดาในภูเขาลูกน้ เขามีจิตเป็นกุศล คอยให้การเก้อหนุนดูแล
ื
ผู้ที่ประพฤติปฏิบัติธรรมเสมอ พระที่ไปอยู่ที่นั่นถ้้าตังอกตังใจประพฤติ
้ำ
้ำ
ปฏิิบัติธรรมเพ่อความพ้นทุกข์จริง ปฏิิบัติตนอยู่ในธรรมในพระวินัย
ื
ื
เคร่งครัดด้วยดีก็ได้รับการช้่วยเหลือเก้ำอกูล ท้ำงได้รับการป้องกัน
ั
ี
้ำ
ภัยอันตรายจากท่านเหล่านเสมอ....
สติ สัมปชัญญะ ให้ทรงไว้ในจิตใจเสมอเป็นปรกติ
ก็จะเกิดสมาธิ คือ ใจสงบนิ่ง ร่มเย็นที่ภายใน
l
ความเปนมาของเรา 197
็
