Page 210 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 210

ิ
                                                                               ่
                                                          ้ำ
                                                                            ั
                                                                            ้ำ
                                          ี
            มันก็จะมีแต่หินปูน ถ้ึงก้อนท่หักเป็นช้นเล็กช้นน้อยก็ตามที ทงท
                                                   ิ
                                                                               ี
                                                   ้ำ
              ้ำ
                                                        ี
            นำไหลพัดพามาตามลำห้วยลำธารก็จะไม่มหินทราย คราวนี้ำจึงว่า
            มันเป็นเรองแปลก เราเคยคิดตงแต่เมอสมัยเราไปอย่ทีแรกครง
                                                    ื
                                                    ่
                                             ้ำ
                      ื
                      ่
                                             ั
                                                                             ้ำ
                                                                             ั
                                                                    ู
              ี
            ท่ไปกับอาจารย์สุทัศ เราไปบิณฑบาตได้ก้อนงบนาอ้อยแล้วเราก็เก็บ
                                                            ้ำ
                                                            �
                                   ็
                                                                        ั
            ไว้อมในตอนเย็น เรากร�าลึกอยู่ว่าเทพเทวดา หรือพวกท่านท้ำงหลาย
                     ื
                               ้ำ
                     ้ำ
                                  ี
                         ี
                         ่
              ี
              ่
                                                            ิ
            ทอยในพนทแถ้วนนท่รับทราบการประพฤติปฏิบัติของเรา คงมา
                 ู
                 ่
                               ั
            ให้ความช้่วยเหลือเกอกูลกับเรา เรานึกน้อมขอบบุญขอบคุณเขา
                                 ื
                                 ้ำ
            ขอบอกขอบใจเขา เรามาอยู่ไกลไร้ญาติมิตรก็คงจะยังมีพวกเขาช้่วย
            ดลบันดาลให้มีผู้เอางบนาอ้อยมาถ้วาย มาใส่บาตรพระในตอนเช้้า

                                     ้ำ
                                     �
                                      �
                                      ้ำ
            แล้วพระคือเราจึงได้มีงบนาอ้อยไว้อมในตอนเย็นเดินจงกรม ขอให้
            บุญกุศลท่เกิดมีขนจงแผ่ไปถ้ึงพวกท่านทงหลายด้วยเช้่นกันเทอญ
                                                     ั
                      ี
                                                     ้ำ
                             ึ
                             ้ำ
                                        ่
                                                                         ้ำ
                                        ึ
                                                                         �
                            ี
            เรานึกว่าอย่างนเสมอนะ ซึ่งไม่ทันนานก็ได้มีโยมเขาเอางบนาอ้อย
                            ้ำ
            ใส่จานเบ้อเร่อมาถ้วาย เราก็นึกว่า เออ เทพเทวดาหรือจิตวิญญาณ
                                                                               ่
                                       ื
                                                           ั
                                           ี
                                                                               ี
                                                                           ื
                             ี
            หรือสรรพสัตว์ท่อยู่ในภพอ่นท่เรามองไม่เห็นน้นคงจะมีอยู่ในพ้นท
                                                               ่
                               ี
            คงเป็นเทพเทวดาท่ท่านอยแถวนนเกอกูลเรา มาเทยวนี้ำก็เหมือนกัน
                                                 ้
                                                 ื
                                       ู
                                             ้
                                       ่
                                                               ี
                                             ั
                                            ่
                                            ึ
                                                  ่
                                       ้ำ
                                       ิ
                                                                      ้ำ
                                                                      ั
                                                           ้ำ
            เราต้องการหินฝนมีดสักช้นหนง (ซึ่ึงไม่ต้องช้นใหญ่ไปตงไว้ มีด
                                                           ิ
                                                                             ้ำ
                                                                             ั
            จากทไหนก็ไปลับไปฝนทตรงนน ไม่ต้องก้อนใหญ่โตถ้ึงขนาดนน
                  ่
                                            ้ำ
                                            ั
                                      ี
                                      ่
                  ี
                                                                               ้
            หรอก) เราคิดว่าไดก้อนหินก้อนเล็ก ๆ สักก้อนหนึ่งที่เราสามารถ้เก็บไว
                               ้
                       ื
            ในย่าม เม่อต้องการจะลับมีดก็เอาหินออกมาลับ เราคิดว่าน่นก็พอแล้ว
                                                                     ั
            วันน้ำก็เกิดมีก้อนหินทรายแบบทใช้ลับมีดมาวางทตรงพนดินขนบันได
                                                            ี
                                                            ่
                                                                       ้ำ
                                                                 ้ำ
                                                                       ั
                                                                 ื
                                           ่
                 ี
                                              ้
                                           ี
                                                              ้
                                  ่
                                         ่
                                         ี
            ทางจะเดินไปศาลา ซึ่ึงเป็นทเตียนโล่งมองเห็นไดช้ัดเจนเพราะเรา
                                             ่
                                      ี
                                      ้ำ
                              ่
                            ่
                              ื
                            ู
               ่
            เพงกวาดไปอยเมอวานน มันไมน่าจะเป็นไปไดว่าก้อนหินมันเป็น
               ิ
                                                            ้
            ของธรรมช้าติธรรมดาอยู่ท่ตรงนน และมันหลงเหลือจากการปัดกวาด
                                           ้ำ
                                      ี
                                           ั
            ของเราเม่อวานน้ำ มันมีขนาดใกล้เคียงกับท่เราต้องการมาก มันน่าจะ
                                                     ี
                      ื
                             ี
                                        ี
                                      ึ
                                                 �
            เป็นฝีมือของใครสักคนหน่งท่รู้ว่าเรากาลังต้องการ “หินลับมีด” แล้ว
                   l
            196   พระพิชิต ชิตมาโร
   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214   215