Page 209 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 209

ั
                 ั
                ี
                                      ี
                                    ี
                    ้ำ
              มท้ำงนน แต่จะหาหินท่ม
                      ั
              คุณสมบติเป็นหินลับมีด
                       ่
              น่ะมันไมมีเลยสักก้อน
                                 ่
              เดียว  หินลับมีดน  ถ้้า
                                 ี
              ความแข็งไม่เพียงพอเป็น
              หินประเภทหินฟันม้า
                         ี
                         ้ำ
              หินปูน อันนใช้้ไม่ได้ ความ
              แข็งไม่พอลับมีดไม่คม
                        ่
              หินอย่างอืนถ้้าแข็งเกินไป
                                            ้ำ
                                                              ี
              มันก็ลับไม่เข้าอีก เพราะฉะนน จะต้องเป็นหินท่มีความแข็งพอด ๆ
                                            ั
                                                                              ี
              ซึ่่งจะต้องเป็นหินทราย และหินทรายต้องเป็นช้นิดท่มันจับตัวกันไม่
               ึ
                                                                  ี
              แข็งนัก เราหาเท่าไหร่ ๆ มันก็ไม่มี เรามีมีดพับอันหน่งใช้้ไปนานเข้า
                                                                   ึ
                            ื
              มันก็ค่อย ๆ ท่อไปเพราะไม่มีหินจะลับ เราคิดว่าจะท�ายังไงหนอจึงจะ
                                                               �
                                                               ้ำ
                                         ี
              ได้มาสักก้อน เราหาตามท่ไหนก็แล้ว ตามร่องนาก็แล้ว ไม่มีเลย
                                                                          ื
                                    ่
                                    ั
                                          ่
              สักก้อนเดียวแม้กระทงบนทีสำหรับทำเป็นศาลา ทางสถ้านีพช้สวน
              เขาใช้้รถ้ไถ้ดันภูเขาออกมามก้อนหินแตกปะปนออกมาเยอะแยะ
                                            ี
                                                                             ี
              แต่ไม่มีสักก้อนท่จะเป็นหินลับมีดได้ อยู่มาวันหน่ง ระหว่างท่เรา
                                                                ึ
                               ี
                                                                              ่
                                                                               ้ำ
              สะพายบาตรเดินจากกฏิิจะไปท่ศาลา เดินลงไปข้ามล�าห้วยเล็กทน�า
                                                                              ี
                                             ี
                                    ุ
              ไหลริน ข้ามล�าห้วยแล้วจะข้ำนมาฝั่งด้านศาลา พอดีมองไปเห็น
                                            ึ
              หินก้อนหน่งวางอยู่ตรงทางเดินท่คนงานสถ้านีสับพนดินลาดเอียง
                                                ี
                          ึ
                                                                  ื
                                                                  ้ำ
                                                     ิ
                                                 ั
                                                                               ้ำ
                               ้ำ
                               ั
              ข้างดอยลงเป็นขนบนไดไว้ให้สาหรบเดนข้ำนลงไหล่ดอย ทตรงนน
                                                         ึ
                                                                               ั
                                                                         ี
                                  ั
                                                                         ่
                                             �
                    ื
                    ้ำ
                          ี
                                                                                ่
                                                                     ี
                                                                                ี
              เป็นพนดินท่สะอาดสะอ้านเพราะเรากวาดอยู่เม่อวานน้ำ ก้อนหินท
                                                              ื
              เห็นมีความกว้างประมาณสามน้ำวมือเรา ยาวประมาณหกเซึ่นติเมตร
                                             ิ
                                                                  ี
                ่
              นแหละ เป็นหินทราย แปลกจรง จรง ๆ แล้วมนมหลักเกณฑ์อย่
                                                                                ู
                ี
                                                    ิ
                                                               ั
                                               ิ
                                                                               ้ำ
                                                                               ั
                                     ิ
                                        ู
                                             ิ
              ดอยลกไหนเป็นภเขาหนปน หนทแตกและตกลงมาตามบรเวณนน
                    ู
                                ู
                                                                         ิ
                                                ่
                                                ี
                                                                        l
                                                       ความเปนมาของเรา   195
                                                             ็
   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214