Page 206 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 206
ี
ื
เสนาสนะ อาคารสถ้านท่ต่าง ๆ ในวัดอ่น และในศาสนสถ้านต่าง ๆ
หลายแห่ง ก็ต้องดูแลแทนองค์ท่านด้วย...
ต่อมาอีกเม่อออกพรรษาปี พ.ศ. ๒๕๓๒ แล้ว หลวงปู่สุขภาพ
ื
้ำ
แข็งแรงขน แจ่มใสข้ำนมาก เรารู้สึกว่าเราหมดความกังวลใจ ทง
ึ
ึ
ั
้ำ
่
ิ
ี
ั
ั
ี
ึ
ู
้ำ
กจกรรมต่าง ๆ ทนกหนักอย่ในใจก็เบาบางลง ในระหว่างนน เรายงม
ี
ิ
่
ู
่
ี
ความประสงค์ทจะไปเทยวภาวนาอย่อย่างเก่า คดว่าจะกราบลาท่าน
ี
ขนไปเท่ยวทางเหนืออีกสักหน่อย พอใกล้จะเข้าพรรษาจึงกลับลงมา
ึ
้ำ
ี
อีสาน เราอยากไปเท่ยวทางเหนือเพราะทางเหนือเราไปอยู่ภาวนา
ั
ก็ภาวนาได้ดี ได้ก�าลังจิตใจดีมาก เราพิจารณาอยู่หลายวัน ท้ำงได้
ี
สังเกตเห็นว่าพระท่ท่านท�าหน้าท่อยู่ใกล้ช้ิดหลวงปู่ร่วมกับหลวงพ่อ
ี
�
คาไพ ท่านทาหน้าที่ได้ดีมาก องค์หลวงปู่ได้รับความสะดวกสบาย และ
�
่
ดูเหมือนว่าเป็นทช้อบกับอัธยาศัยของท่านดีมากด้วย ก็เลยหายห่วง
ี
ู
ื
ุ
ี
ึ
่
ี
และได้กราบลาหลวงป่ ขออนญาตข้ำนไปเทยวภาวนาทางเหนออก
ี
ึ
่
้ำ
ู
ึ
่
ั
่
้ำ
้
ท่านหลวงป่ก็อนุญาต เราจึงไดขนไปเทยวทางเหนืออีกครงหนง ซึ่ง
ึ
้ำ
ี
ึ
็
้ำ
กขนไปพักทโป่งนำร้อนอีก เป็นอันว่า เรากลับเข้ามาจำพรรษาอย่ท
ู
่
ี
่
ื
วัดหินหมากเป้ง (เป็นรองเจ้าอาวาส) เม่อปี ๒๕๓๒ ออกพรรษา
ึ
ี
ปี พ.ศ. ๒๕๓๒ เรากราบลาหลวงปู่ข้ำนไปเท่ยวทางเหนืออีก ไปอยู่
ื
ี
ท่โป่งนาร้อน และเม่อใกล้เข้าพรรษาเราก็ได้มีจดหมายกลับมากราบ
�
้ำ
เรียนขออนุญาตหลวงปู่ อยู่จ�าพรรษาท่โป่งน�าร้อน สถ้านีพช้สวนฝาง
ี
ื
้ำ
ื
ต่ออีกเม่อปี พ.ศ. ๒๕๓๓ มีหมู่คณะร่วมอยู่จ�าพรรษาด้วยกัน คือ
เรา พระพช้ิต, พระบรรหาร (แอ้ด), สามเณรประสพ, สามเณรช้้าง,
ิ
สามเณรบุญ....
l
192 พระพิชิต ชิตมาโร
