Page 204 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 204
ั
ี
้ำ
บ่ายเบ่ยงปฏิิเสธ สลัดความมุ่งหวังของพ่อแม่ไปเสียอย่างนนหรือ?
ื
ึ
ั
ู
ึ
ึ
ู
็
ื
มนจะสมควรอย่หรอ..? เรานกเหนบาปยนรออย่ข้างหน้าถ้มงทง เป็น
ไปไม่ได้ดอกที่เราจะทาจะพูดอย่างนันกับหลวงปู่ ที่เราเคารพยิ่งปานนัน
�
้ำ
้ำ
เราจึงกล่าวถ้วายกับท่านว่า “..ครับกระผม.. หลวงปู่เห็นควรอย่างน้ำน
ั
กระผมก็จะพาหมู่คณะอยู่ต่อไปครับ..” หลวงปู่จึงได้พูดข้ำนมาว่า
ึ
ื
ั
้ำ
ี
้ำ
�
“...พรุ่งน.. ผมจะให้เขาทาเร่องขอแต่งตงคุณเป็นเจ้าอาวาส.. ให้คุณ
้ำ
ดูแลหมู่พวก.. ปกครองวัดหินหมากเป้งต่อไป..” ท่านว่าอย่างนนนะ
ั
แล้วก็เงียบ ทุกคนก็เงียบไม่มีใครพูดอะไรอีก พวกเรานวดหลวงปู่
ต่อไปจนเวลาพอสมควร ได้ยินเสียงตีระฆังท�าวัตรเย็น จึงได้กราบลา
ท่านออกมา ในใจของเราปั่นป่วน ท้ำงหวาดหว่นหวาดกลัว ท้ำงประหม่า
ั
ั
ั
ั
ึ
ั
้ำ
ทงรู้สึกหนักอกหนักใจข้ำนมาอยู่ตลอดเวลา เย็นวันน้ำนท�าวัตรเย็น
จิตใจก็ไม่เป็นอันสงบเลย ทาวัตรเสร็จเรารีบกลับกฏิิ เราน่ง ๆ นอน ๆ
�
ั
ุ
คิดแล้วคิดอีก จะท�ายังไงหนอ เม่อเราอยู่เป็นเจ้าวัด ปกครองวัด
ื
หินหมากเป้งจะต้องทายังไง ต้องอบรมหมู่คณะ ต้องจัดต้องแจงหมู่
�
้
์
คณะยังไง ทรัพยสินมีอะไรบ้าง ต้องจัดแจงใช้จ่ายรักษายังไง จะทำ
่
กิจกรรมอะไรบ้าง อย่างไร ซึ่ึงมันมีมาก อย่างเช้่นว่า วัดเรามีสังคม
มชุ้มช้น มีค่าใช้้จ่าย ความเป็นอยู่ ความจาเป็นฝ่ายนนฝ่ายน ฝ่าย
ี
้ำ
ั
ี
�
้ำ
แม่ช้ี ฝ่ายพระเจ้าพระสงฆ์ ทรัพย์สมบัติท่ดินของวัด ตัวอาคารต่าง ๆ
ี
กฏิิมันก็มีมิใช้่น้อยหลังเลย เงินสดต่าง ๆ ล้วนเป็นทรัพย์สมบัติท่จะ
ุ
ี
ี
ั
ี
่
ต้องจัดแจงจดการดแลรักษา เก่ยวกับสมบตทงหลายน เราเป็นผู้ท่ไม่
ิ
ู
ั
ี
้ำ
ั
ู
ั
ิ
ั
รักสมบติมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ร้สึกรังเกียจสมบต ท่วดมีเงินมทอง
ั
ี
ี
ต้องบรหารต้องคดพจารณา เรากเดือดร้อนอยู่ในใจ พอวนร่งขน เรา
ุ
ิ
ิ
ึ
ิ
็
้ำ
ั
ั
ไปบิณฑบาตกลับมาตามปรกติแต่จิตใจน้ำนไม่ค่อยสบายเลย สาย
ั
สักหน่อยหลวงปเรียกเข้าไปพบ ท่านบอกว่า “..ผมจะตงให้คุณเป็นรอง
่
ู
้ำ
ั
เจ้าอาวาสก่อน.. และตงคุณวินัยให้เป็นผ้ช้่วยเจ้าอาวาส.. จะได้ช้่วย
ู
้ำ
l
190 พระพิชิต ชิตมาโร
