Page 255 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 255

่
                                                                        ่
              การข่บฉัน การเดูินที่างธดูงค์ไปในที่�ตั้่าง ๆ ผ้าผ่อน สบง จวร ล้วน
                                      ุ
                                                        ่
                                                                ่
                                                   ิ
                                                        �
                                                                    ่
              แตั้่ไดู้มาดู้วยู่ความล�าบาก และที่่านก็นยู่มที่จะไปอยู่่ในที่�ที่สงบ ไกล ๆ

                                                                     ่
                                                                     �
                                          ั
                                   ่
                             ั
                                   �
                                             ิ
                                                                         ึ
                                                             ่
                                                                                ่
                                             �
                                               �
              ความวุ่นวายู่ ที่้ง ๆ ที่อยู่่างน้นยู่งลาบาก หลวงป่เที่สก์ก็เคยู่ข่้นไปอยู่่
                                  ่
                                               ึ
                                          ่
              บนดูอยู่กับช่าวเข่า มผ้าสบงผนหนง เปื่อยู่เกินกว่าจะปะชุ่นไดู้ เพ่ราะ
                                               �
                                                                  ่
                                                       ่
                                                                  �
                                                         ่
              ใช่้มานานถ้ึงสองปี ที่่านลงมาในเม่องมาอยู่่พ่้นราบ เพ่อจะรอเสาะหา
                                ่
              ผ้าที่าสบง รออยู่่นาน จนกระที่ังมญาตั้ิโยู่มมาที่�าบุญ และถ้วายู่
                   �
                                               �
                                                  ่
                              ่
                                                       �
                     ั
                                                                   ่
              จตัุ้ปัจจยู่ เป็นมลค่า ๑๒ สตั้างค์ จึงไดู้นาไปแลกเปล�ยู่นเป็นผ้า ไดู้
                                                                           �
                                                 ึ
              ผ้าข่าวมาผ่นหน�ง พ่อดู่ที่�าสบงไดู้หน�งผ่น ร่บตั้ัดูเยู่็บและยู่้อม ที่าสบง
                             ึ
              ไดู้เสร็จ แล้วร่บหน่เข่้าป่าเข่้าดูอยู่ไปหาที่ภาวนาตั้่อไป เห็นได้ว่าครูบา
                                                    ่
                                                    �
                                ้ำ
                                 ั
              อาจารย์สมัยก่อนนน ท่านเอาจริงเอาจัง และถือเอาการปฏิิบัติธรรม
                                                                       ้ำ
                                            �
              เป็นหลักใหญ่ เป็นงานหลักที่สาคัญที่สุดยิ่งกว่าเรื่องอื่นใดทังหมด ไม่
              ห่วงอาลัยเรื่องอื่นเลย..”
                                                   �
                                         ิ
                                                                        ่
                    “.. ในสมยู่ก่อนน้น สงแวดูล้อมที่จะให้ความสงบโดูดูเดู�ยู่ว วิเวก
                                    ั
                             ั
                                         �
                                                   ่
              กยู่ังมอยู่่ เป็นเคร่องช่่วยู่อยู่่างอ้อมที่ให้ผลดูมากแก่ที่่านที่จะปฏิบตั้ิ
                                                                               ั
                                                          ่
                                                                       ่
                                                   ่
                                                   �
                                                                       �
                    ่
                ็
                       ่
                                �
                                         ิ
              ธรรมให้ก้าวหน้าเป็นไป ส�งแวดูล้อมดู้านตั้่าง ๆ ที่จะเป็นตั้ัวรุมเร้า
                                                                ่
                                                                �
                                                                                ่
                                                         ่
                                                                        ่
                                                                          ็

              เป็นตั้ัวอุปสรรคข่องการเข่้าส่ความสงบ เหมอนอยู่่างทีุ่กวันน้กยู่ังไม่ม
                                          ่
                                                                                ่
              ความสะดูวกสบายู่ในดู้านตั้่าง ๆ ยู่ังไม่พ่รงพ่ร้อม ที่่านจึงไดู้มการตั้่อส้
                                                                        ่

                                                     ั
                                                     �
              อดูที่น ตั้่อตั้้านกับอุปสรรค ความยู่ากลาบากตั้่าง ๆ ซงที่่านก็มิไดู้ม
                                                                    �
                                                                    ึ
                                                                                ่
                                                     �
                                 �
              ความที่้อถ้อยู่ กลับยู่งมความอดูที่น เข่้มแข่็ง และเกิดูความพ่ึงพ่อใจกับ
                                 ิ
                                    ่
                                                                       �
                                                                       ิ
                     ั
                                                                    ั
                                        ั
                        ั
                                              ึ
              สภาพ่อตั้คดูข่าดูเข่ินอยู่่างน้นยู่ิงข่้น แม้ตั้่อมาจะไดู้ม่ปัจจยู่สงแวดูล้อม
                                           �
                              �
              ที่เพ่่ยู่บพ่ร้อม อานวยู่ความสะดูวกสบายู่ในดู้านตั้่าง ๆ ที่่านกลับไม่
                ่
                �
                                       �
              นยู่มเสยู่เลยู่ ไดู้โอกาสเม่อใดูที่่านยู่่อมรบหลบหนจากสภาพ่สบายู่ ๆ
                                                     ่
                                                               ่
                     ่
                ิ
                     ั
              เหล่าน้น ไปส่ความอตั้คดูล�าบาก ที่�ที่่านเคยู่ไดู้เคยู่มน้นเสมอ..”
                                                                 ั
                                  ั
                                                                ่
                                                ่
                           ่
                                     ั
                                                               ั
                                                            ั
                    “.. อันสภาพ่แห่งการตั้้องผจญกับความอตั้คดูล�าบากยู่ากเข่็ญ
                                                           ั
                                                                 �
              และที่�ที่่านเองไดู้เกดูคุณธรรมดู้วยู่สภาพ่เหล่าน้น เม่อตั้่อมาภายู่หลัง
                    ่
                                ิ
                                                                       l
                                                       ความเปนมาของเรา   241
                                                             ็
   250   251   252   253   254   255   256   257   258   259   260