Page 256 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 256

�
                                     ่
                                             ่
                                                                           ่
                                              ั
            ที่่านอายูุ่มากแล้ว และอยู่่ประจ�าที่วดูใดู ๆ แล้วหวนร�าลึกยู่้อนไปดู จึง
                                       �
                                                                �
                                       ่
            ร้สึกว่า ช่่างเป็นเหตัุ้การณ์ที่รุนแรงหนักหนา ล�าบากลาบนมาก จนไม่
              ่
            น่าจะรอดูพ่้นมาไดู้ข่นาดูน้น ที่่านจึงไดู้คุณธรรมตั้่าง ๆ มาประดูับ
                                       ั
                            ่
              ิ
                                                                   �
                         ิ
                                                 ่
                         �
                                                 �
            จตั้ใจ และยู่งเมอมาดู่พ่วกพ่ระเณรที่บวช่เข่้ามาแล้ว บาเพ่็ญความ
                            �
                       ั
            เพ่่ยู่รในสมยู่หลัง ๆ น้แล้ว ยู่งเห็นช่ัดูมากว่ามันยู่่อหยู่่อน เหยู่าะ ๆ
                                  ่
                                         �
                                         ิ
                                                           ั
                                                                ั
                                                   ่
                                                ่
            แหยู่ะ ๆ เอามาก ๆ ไม่มความกระตั้อรอร้น ตั้้งอกตั้้งใจเอาเส่ยู่เลยู่
                                     ่
                                            ั
            หากจะเปร่ยู่บเที่่ยู่บกับเมอคราวน้นข่องที่่านแล้ว ก็ไม่เห็นว่าจะเอาไป
                                    �
                                    ่
            เปร่ยู่บเที่่ยู่บกันไดู้อยู่่างไร และไม่เห็นว่าจะไดู้คุณธรรมมาแตั้่ไหน..”
                                                       ่
                                                       �
                             ่
                                                                     ่
                                                                             ั
                                                           ั
                                                                           �
                  “.. หลวงป่เที่สก์ เคยู่พ่่ดูให้ฟััง เมอสมยู่ที่่านอยู่่ประจาวดู
            หินหมากเป้ง ว่า ที่่านอยู่่ประจาเป็นที่เป็นที่างแล้ว เห็นว่าม่พ่ระ - เณร
                                     ่
                                                ่
                                          �
                                                �
                                                        ั
                             ั
                                                                      ็
                                   ่
                  ่
            มาอยู่่ดู้วยู่ โดูยู่นยู่ว่าเพ่อมาอบรมศึกษาปฏิบตั้ิธรรม ที่่านกพ่ยู่ายู่าม
                                   �
                                    �
               �
                                                            ั
            พ่ร�าสอน และแม้กระที่ังแสดูงให้ดู่ถ้ึงการปฏิบตั้ิ มการที่�ากิจวตั้ร
                                                                            ั
                                                                ่
                                                                           ั
            ข่้อวตั้รตั้่าง ๆ ในแตั้่ละวันให้ปรากฏ มการเดูินจงกรมในเวลาน้น ๆ
                                                   ่
                ั
            นงสมาธภาวนาในเวลานน ๆ เพ่อให้พ่ระเณรไดู้เหน จะไดู้นาไปเป็น
                                    ้
                                                                       �
                                            �
                                            ่
                                    ั
                     ิ
              ั
                                                             ็
              �
                                                     ่
            กิจวตั้รข่องตั้น ๆ บ้าง แตั้่ก็เห็นตั้าตั้าอยู่่ตั้ลอดูเวลาว่า บรรดูาพ่ระ
                ั
                                              �
            เณรเหล่าน้น ตั้่างก็ม่แตั้่เดูินไปเดูินมา ที่ากิจที่�าธุระอ่น บ้างไปพ่่ดูคยู่
                       ั
                                                    �
                                                                             ุ
                                                               �
                 �
                                                                   �
              ั
                                                       ่
                                                             �
            กนที่กฏิโน้นกุฏิน้บ้าง ไม่เห็นว่าจะสะกดูใจดูที่่านที่าแล้วนาไปเป็นข่อง
                 ่
                             ่
                                                  ิ
                  ุ
            ตั้น ๆ อยู่่างเช่่น ช่่วงเช่้า ๆ ก่อนจะไดู้เวลาออกบิณฑบาตั้ เห็นว่า
                        ่
                                                                       ็
                                                                    ่
                     ่
            เวลายู่งมอยู่่ ที่่านกเดูนจงกรมไปเดูนจงกรมมารอเวลาอยู่่ กเหนพ่ระ
                  ั
                                                                         ็
                               ็
                                 ิ
                                               ิ
                                                                �
            เณรตั้่างเดูินไปเดูินมาเฉยู่ ๆ เรอยู่ ๆ อยู่่ ไม่ม่เลยู่ที่มองเห็นว่าควร
                                                                ่
                                           �
                                                     ่
                                           ่
                                                                          ่
            จะฉวยู่โอกาสที่ว่างพ่อม่อยู่่ มาปฏิบตั้ิธรรม จงกรมภาวนาอยู่่างที่�ที่่าน
                           �
                                      ่
                                              ั
                           ่
              �
                                          ิ
            ที่าให้เห็นอยู่่น้น มันน่าจะสะกดูใจบ้าง ก็ไม่ม่เส่ยู่เลยู่ ที่่านว่าเหม่อน
                          ั
                        ่
                                                            ่
                                                     ่
            พ่ระเณรเหล่าน้นตั้าบอดูไปเส่ยู่หมดู ดูังน้ความที่ม่น้าใจจดูจ่อ น้อม
                                                            �
                                                               �
                           ั
                                            �
                                            ่
            ไปยู่ังการเห็นว่าการภาวนาเป็นเรองสาคัญยู่งใหญ่ และเป็นเป้าหมายู่
                                                      ิ
                                                      �
                                                �
                              ิ
            ข่องตั้น มันจะเกดูจะเป็นข่ึ้นมาไดู้อยู่่างไรกัน มันช่่างตั้่างกับที่่าน
                    l
            242   พระพิชิต ชิตมาโร
   251   252   253   254   255   256   257   258   259   260   261