Page 258 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 258

�
                            ั
              ่
                               ั
                                                               ่
            นจะเห็นว่าในสมยู่น้นที่่านเอาจริงเอาจังกับคุณความดูกันมาก ที่่านว่า
            ที่่านอาจารยู่์หน่น้น ที่่านม่ความข่ยู่ันข่ันแข่็งและความอดูที่นเป็น
                              ั
            ยู่อดูมาก บางคราวที่่านตั้่�นตั้ั้งแตั้่เที่่�ยู่งคน กวาดูลานวัดูที่าความสะอาดู
                                                                  �
                                                 ่
                                                �
                                                          ั
                                ่
                                                ่
                                                                         ่
            ศาลาจนสว่างก็มอยู่่เสมอ ดูังน้นเมอตั้่อมาสมยู่หลัง หลวงป่แหวน
                                           ั
                             ่
                                                   ่
                                  ่
                                                            ็
                                                                 ่
                                     ่
            มรณภาพ่แล้ว ที่่านอยู่่เพ่ยู่งลาพ่งองค์เดูยู่วที่่านกยู่งอยู่่ไดู้ และวดูวา
                                            ั
                                                             ั
                                                                           ั
                                         �
                                                                               ่
                                                   ่
                                                            ่
            แม้จะเห็นว่ารกไปบ้าง แตั้่เมอพ่ิจารณาดูจะเห็นอยู่่ว่ายู่ังสะอาดูมากอยู่่
                                        ่
                                        �
                  ็
              ั
            ที่้งน่้กดู้วยู่ความข่ยู่ัน อดูที่น และเข่้มแข่็งข่องที่่านอาจารยู่์หน่ แม้
                   ่
            ข่ณะน้ (๒๕๔๐ - ๒๕๔๑) ที่่านจะแก่เฒ่าถ้ึงแปดูสิบกว่าแล้ว ที่่าน
                                                                          ่
              ็
            กยู่ังข่ยู่ันและแข่็งแรงมาก พ่ระเณรรุ่นใหม่แม้หนุ่ม ๆ ก็อาจจะส้ที่่าน
                                                                          ั
            ไม่ไดู้ บางคราวเมอวดูรก ๆ ดู้วยู่ใบไม้ ที่่านจะกวาดูลานวดูตั้้งแตั้่
                               �
                                                                       ั
                               ่
                                  ั
                                        ่
                                               ั
                                                           ั
                             ่
                                               ้
               �
                                                             ั
                                                             ้
               ่
            เที่ยู่งวันจนถ้งคามดู กวาดูอยู่่อยู่่างนนคนเดู่ยู่ว ดูงนนเมอกวาดูอยู่่นาน
                                                                 �
                                                                 ่
                           �
                                                                          ่
                           �
                        ึ
                                                            ่
                              ่
            อยู่่างนั้นจึงเป็นเสมอนว่าม่พ่ระเณรปัดูกวาดูถ้ึงสิบรปที่่เดู่ยู่ว
                                                                   ิ
                                                                   �
                                     ่
                    ่
                         ่
                                            ั
                         �
                    �
                             ั
                                            ้
                  เรองเกยู่วกบหลวงป่เที่สก์นน ที่่านอาจารยู่์ประสที่ธเล่าว่า ที่่าน
                                                                ิ
                                                       ่
            เองก็ไม่ค่อยู่ไดู้ยู่ินไดู้ฟัังเยู่อะเที่่าไร เพ่ราะอยู่่ไม่ใกล้ที่่าน นาน ๆ จะไดู้
            พ่บเห็นที่่านสักคราวหน�งเม่อหลวงป่่เที่สก์กลับข่ึ้นมาจากภ่เกตั้ และ
                                       �
                                   ึ
                                                                       ็
                                                              ึ
                                                                 �
                                                                 ่
                                                                         ่
                                                  ั
                       ่
               �
            เมอคราวที่หลวงป่่อ่อนไปเยู่ยู่มกนและกน คราวหน�งเมอหลวงป่เที่สก์
                                       ่
                                           ั
                                       �
               ่
                       �
                                     ิ
                                                                          ่
            ที่่านร้ว่าที่่านอาจารยู่์ประสที่ธ�ไปอยู่่ที่างเหน่อ จึงไดู้เล่าเร่องตั้อนที่�ที่่าน
                                        ิ
                  ่
                                             ่
                                                                  �
                               ่
                                                             �
                       ่
            ไปเที่�ยู่วอยู่่ที่างเหนอ (อ.พ่ร้าว) ให้ฟัังบ้าง และเมอเล่าให้ฟัังถ้ึงเรอง
                                                             ่
                                                                            �
                 ่
                                                                            ่
                                                           ั
            ความตั้ั้งใจข่องที่่านมาเที่่ยู่บกับข่องพ่ระเณรสมยู่ใหม่ ที่่านหลวงป่่
                                                 �
                                               �
                                                                               �
                                          ่
                                                                               ่
                               ่
                               �
                                                 ่
            เที่สก์จึงไดู้เล่าถ้ึงเมอที่่านไปอยู่่ประจาที่หินหมากเป้งให้ฟัังบ้าง อยู่่างที่
            กล่าวมาในตั้อนตั้้น
                                                                         �
                                                                         ่
                                                            ่
                                           ิ
                  และที่่านอาจารยู่์ประสิที่ธ� เล่าให้ฟัังในวันที่�เราไปกราบที่วัดูป่า
                                  ่
                                  �
            หมใหม่ว่าที่่านเคยู่ไปที่วัดูบ้านหนองบัว (อ.ฝาง) เหมอนกัน (ม่พ่ระ
               ่
               ่
                                                                ่
                             ั
                         ั
                                                           �
                                                      ่
            และโยู่มจากวดูน้นไปร่วมคารวะดู้วยู่ในวันน้) เม่อคราว พ่.ศ. ๒๕๓๙
                                                                               ่
                                                                               ้
                                               �
              ่
                                                                     ่
              �
                                                               ั
                                                                     �
                                                              �
                                                              ่
            ที่ พ่ระอาจารยู่์มหาบุญที่ัน ไปพ่ักจาพ่รรษา ณ ที่น้น เมอเร็ว ๆ น
                    l
            244   พระพิชิต ชิตมาโร
   253   254   255   256   257   258   259   260   261   262   263