Page 349 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 349
่
ื
ู
่
ี
ื
่
เนองจากเรากำลังป่วย ค่อนข้างจะง่อนแง่นอย เมอมาอย่ทำ
่
ู
้
ี
ี
่
วัดป่ากุงศรี เราได้บอกแก่ทำ่านอาจารย์ชัยว่า “ทำผมมาน ผมจะมา
ึ
พ่งพาอาศัยทำ่าน ผมคงช่วยอะไรทำ่านไม่ได้มาก ผมเป็นพระป่วย
่
ู
ื
ี
ี
่
ผมมาอย่ทำี่น่ก็หวังว่าเมอเกิดเจ็บป่วยหนักมาก ต้องไปพบหมอทำ
่
ั
โรงพยาบาลศรีนครินทำร์ ขอนแก่น คงจะพอนงรถไปถึงได้ไม่นานนัก
การงานต่าง ๆ ผมไม่อาจช่วย แต่ผมพอจะออกเดินรับบิณฑบาตได้
่
ึ
อย แบ่งสายบิณฑบาตให้ผมสายหนง แบ่งพระเป็นคณะให้ผมแคนน
่
ั
่
ู
้
คงพอไหว การป่วยไข้ผมจะพยายามดูแลสังเกตตนเอง ถ้าเห็นว่า
ป่วยหนักมากอย่างไร ก็จะพิจารณาขอให้จัดการให้ขับรถพาผมไป
ั
ี
็
ุ
่
่
ี
ขอนแก่น ซงมอะไรอนเกยวด้วยสขภาพของผม เหนว่าอาจารย์ชย
ึ
่
ื
จะจัดหาได้ ผมก็จะบอกกับทำ่าน โดยปรกติแล้ว ก็ไม่ต้องห่วงเร่อง
ื
ี
สุขภาพของผม ขอให้อาจารย์ชัย มุ่งทำางานทำีจ�าเป็นเฉพาะหน้าเก่ยว
�
่
ด้วยวัดวาอารามนั้นเถิด” เมื่ออยู่ต่อมาเราก็อยู่กุฏิเสียเป็นส่วนมาก อยู่
ในลักษณะอาการของพระป่วย ทำุกวันในตอนเช้ามีกิจวัตรประจ�าของ
พระ ออกบิณฑบาตร่วมกัน แบ่งเป็นสองสาย สายละสององค์
สายหน่งไปบ้านหนองกุงศรี อีกสายหน่งไปบ้านโคกเจริญ เราน้น
ั
ึ
ึ
เลือกไปสายบ้านโคกเจริญกับครูบาปิงปอง ทำีแรกเราดูแล้วเหมือนว่า
มันจะใกล้กว่า ซ่งจริง ๆ แล้วไม่ได้ใกล้เลย บ้านโคกเจริญเป็นหมู่บ้าน
ึ
ยาว ๆ ตอนเช้าออกจากวัด เดินไปถึงชายหมู่บ้านแล้วรับบาตรจาก
ึ
ครูบาปิงปอง (ซ่งทำ่านสะพายบาตรของเราพร้อมกับบาตรของทำ่าน
มารอทำี่ชายหมู่บ้านก่อนแล้วนิดหน่อย) รับบาตรแล้วเดินบิณฑบาตไป
ตามถนนผ่านกลางหมู่บ้าน กว่าจะสุดหมู่บ้านถึงปลายทำางรับบิณฑบาต
ึ
ประมาณ ๑ กิโลเมตรคร่งโน่นแน่ะ ขากลับเดินรับบิณฑบาตกลับมา
ตามทำางเดิมจนมาถึงชายหมู่บ้าน จากน้นจะมีพ่อใหญ่มากเป็นชาวบ้าน
ั
ั
ของหมู่บ้านโคกเจริญ ขับรถสามล้อ “ซาเล้ง” พาน่งมาส่งทำี่วัด ยาม
l
ความเปนมาของเรา 335
็
