Page 41 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 41
ี
ื
ึ
ี
ั
ึ
หอสมุดกลาง ซ่งท่น่นมีหนังสือชุดเร่อง ‘เส้ยเต่ยวเอ็งย้งต๊ง’ (ทีหลัง
ี
ั
ื
มีการแปลช่อว่า มังกรหยก) สมัยน้นเขียนโดย กิมย้ง แปลโดย
�
จาลอง พิศนาคะ เรารู้สึกว่าแม้สมัยใหม่มีการแปลเรียบเรียงหนังสือ
ี
ื
ี
เร่องน้อีกหลายเจ้า รู้สึกจะไม่มีอรรถรสเท่าของสมัยท่แปลเรียบเรียง
ั
โดย จาลอง พิศนาคะ น้นเลย แต่ละวันเรามัวแต่ไปอ่านหนังสือ
�
เม่อไหร่ ๆ เราก็ไปอ่านหนังสือที่ว่าน้ ความรู้ในวิชาการต่าง ๆ ของ
ื
ี
ื
ทางด้านวิศวะของเราก็มีอันลดหย่อนลงไปในบางโอกาส เม่อเรา
่
ื
่
ี
ู
เรยนอย่ปีท ๓ เมอสอบปลายปี เราตกไปสามวชา เพราะความ
ิ
ี
�
ไม่แน่นในวิชาการของเรา ความรู้ของเราไม่แน่น ไม่แม่นยาเพียงพอ
ิ
ั
ทาข้อสอบได้ไม่มาก ดังน้นก็จึงตกไปสามวิชา พ่อเจ้าประคุณนายวุฒ
�
ก็ตกเหมือน ๆ กันกับเรา เพราะนายวุฒิเขาไปอ่านด้วยกัน มัวแต่อ่าน
อยู่ด้วยกันเพราะมันสนุก ตามระเบียบแล้ว ถ้าใครตกเกินสามวิชา
ั
�
จะต้องเรียนซ้าช้น เราตกใจมาก เพราะเราก็รู้อยู่ว่าโยมพ่อโยมแม่
ของเราไม่ใช่คนร่ารวย ท่ให้เราได้มาเรียนน้ท่านก็อุตส่าห์อดออม
ี
�
ี
อย่างมากส่งเสียให้พวกเราได้มาเรียน แล้วยังได้กาชับพวกเราให้ต้งใจ
�
ั
เรียน อย่าไปเสเพลอย่างอ่นทาให้เสียการเรียน โยมพ่อยังได้พูดว่า
ื
�
ขอให้สอบได้ปีละหน่งช้นก็ถือว่าดีมาก เป็นการช่วยพ่อช่วยแม่ น่เรา
ึ
ี
ั
มาทาอย่างน้เป็นการทรยศต่อโยมพ่อของเราโดยเฉพาะ เรารู้สึก
ี
�
ละอายและก็เป็นบาปอย่างแรงกลัวพ่อจะเสียใจมาก ทางคณะวิศวะ..
ี
เขาอนญาตให้มการสอบซ่อมแซม เขาเรยกว่าสอบแซม (re-exam)
ี
ุ
เรากับนายวุฒิพากันเคร่งเครียดดูหนังสือ และก็เพราะเราเอง
ั
ั
ั
เคร่งเครียดดูหนังสือในคราวน้น ผมเผ้าก็เร่มหงอกต้งแต่ปีน้นแหละ
ิ
ั
เป็นต้นมา ตอนน้นเราอายุเพียง ๒๑ ปี เท่าน้น หัวเราก็หงอกมา
ั
ั
ั
ต้งแต่น้นเพราะกรากกร�าดูหนังสือ และในท่สุดเราก็สอบแซมผ่านได้
ี
ึ
ได้ข้นไปเรียนต่อในปีท่ ๔ โอ…. คราวน้นเราตกใจมาก ต่อมา เรา
ั
ี
l
ความเปนมาของเรา 27
็
