Page 46 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 46
ี
์
เราทำงานทกรมส่งเสริมสหกรณต่อมาอีกเป็นเวลา ๗ ปี ทีแรก
่
้
ั
้
ั
้
่
ื
่
ี
็
ก็เป็นข้าราชัการชันตรี หลังจากน้กมีการเลอนการขนเงินเดือนปีละขน
ถ้ามีกรณีทำความดีความชัอบในราชัการดี เขาเรียกว่า ขนสองขน
้
ั
้
่
เราเองก็ได้รับสิทธ� ตามระเบียบราชัการมาโดยลำดับ จนเมอลาออก
ื
่
ิ
จากกองชั่าง กรมส่งเสริมสหกรณ์ในภายหลัง เราก็เป็นข้าราชัการ
ชันโท มีเงินเดือนเดือนละสามพี่ันแปดร้อยกว่าบาท เราทำงานท
ี
่
ั
้
่
กองชั่าง กรมส่งเสริมสหกรณ์ ก็ได้ใชั้ความร้ทเรียนมา บริการงาน
ู
ี
่
่
่
็
้
ั
เกยวกบชัางโยธาใหกบกรมฯ ซึ่งเปนงานกอสรางตาง ๆ เชัน คลอง
้
่
่
ี
ั
่
่
้
ื
ส่งน้ำ ถนน ตามในเขต ในตอน ในพี่นท ในแปลงทนา อาคารเพี่อ
่
ี
ี
่
ื
่
เกษตรกรรมต่าง ๆ เชั่น ประตน้าเพี่่อการเกษตร ฯลฯ รวมท้งอาคาร
ื
ั
�
ู
ื
บ้านพี่ัก ยุ้ง ฉาง โรงงาน และบริการงานชั่างอ่น ๆ ให้กับเกษตรกร
และสหกรณ์ต่าง ๆ อีกด้วย
�
ื
ี
ี
เม่อเราไปทางานท่กรมส่งเสริมสหกรณ์น้ เป็นสมัยเม่อปี
ื
ั
พี่.ศ. ๒๕๑๘ - ๒๕๑๙ ความต้งใจเดำิมของเราท่จะบวชอยู่เสมอตลอดำ
ี
ี
มันก็ค่อนข้างท่จะแรง เรียกว่าสุกงอม เพราะว่าเรารู้สึกอยู่ในใจตน
ี
่
ั
เสมอว่า อย่างไรเสียก็จะต้องบวชแน่นอน ก่อนหน้าน้นเราก็มีหน้าท
�
่
ี
ทางานได้เงินเดือน ก็ตนเองใชั้บ้างแล้วยังต้องส่งเสียดูแลน้อง ๆ ท
่
ี
ั
ิ
เตบโตตามมาให้เขาได้เล่าเรยน เรากยงต้องมหน้าทรบเอาเป็นภาระ
ี
ี
ั
็
แทนพี่่อแม่ ชั่วยพี่่อชัวยแม่ ชั่วยพี่ ๆ ร่นก่อน ๆ เราเข้ารบราชัการแล้ว
่
ุ
ั
่
ี
�
ก็อยู่มาด้วยน้าใจอยากจะบวชัตลอดมา จนกระท่งปี พี่.ศ. ๒๕๑๘ เรา
ั
ื
ได้ลาราชัการเพี่่อบวชัตามสิทธ�ท่ทางราชัการกาหนดไว้ว่าให้ลาบวชั
ิ
ี
�
ิ
ได้ชั่วงหน่งพี่รรษา เราก็ใชั้สิทธอันน้ลาบวชั โดยกลับไปบวชัท่บ้าน
�
ี
ี
่
ี
่
ี
ี
ท่จังหวัดกาฬสินธุ์ บวชัท่วัดป่าประชัานิยม ซึ่่งเป็นวัดท่เราเคยเห็นว่า
ั
พี่ระป่ามาบิณฑบาตหน้าบ้านเราน่นเอง
l
32 พระพิชิต ชิตมาโร
