Page 452 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 452
ี
ึ
มีเจ้าหน้าท่ ซ่งก็คือแขกผู้ชายแต่งตัวเหมือนชาวบ้านแต่ดูดีกว่า
ี
สักหน่อย ชุดเจ้าหน้าท่ของบ้านเมืองเขาดูไม่ค่อยหรูหราอะไรเลย
ื
เส้อมีสีกากีเก่า ๆ มีขีดติดบนบ่าเล็ก ๆ บ้าง ไม่เด่น ไม่สวยสดอะไร
หรอก เห็นมีอยู่เพียงสองสามคน ญาติโยมและท่านอาจารย์พระมหา
วีระองค์มัคคุเทศก์เป็นผู้ลงจากรถไปเจรจาด�าเนินการเก่ยวกับการ
ี
ี
ลงนามผ่านแดนเข้าไปในเนปาล ส่วนพวกเราท่เหลือก็ลงไปเดินยืดเส้น
ยืดสายกันบ้าง ดูผู้คนท่อยู่บริเวณน้นบ้าง ดูสถานท่ ดูทิวทัศน์ ไม่ม
ั
ี
ี
ี
ื
ิ
ส่งของซ้อขายอะไรกันเลยเพราะเป็นบ้านนอก ไม่มีอะไรน่าดูมาก
ผู้คนก็ไม่มีมาก พวกเราบางคนถือโอกาสแวะข้างชายป่าท�ากิจภาระ
ึ
พิเศษส่วนตัวแล้วก็กลับข้นมาน่งรอกันในรถ เม่อเสร็จการติดต่อและ
ั
ื
ื
จัดการเร่องเอกสารผ่านแดนซ่งไม่นานนัก รถของคณะเราก็ว่งผ่าน
ึ
ิ
ิ
ประตูด่านเข้าไปในเขตประเทศเนปาล ทางรถว่งเข้าไปในประเทศ
เนปาลนั้นเป็นทางเส้นเล็ก ๆ กว้างสัก ๔ - ๕ เมตร เป็นถนนดินมีลูกรัง
บ้างประปราย ดูเหมือนไม่ค่อยมีร่องรอยรถราว่งนักเลย รถพวกเรา
ิ
ิ
ื
ว่งไปเร่อย ๆ สังเกตดูตามข้างทางเป็นป่าละเมาะไม่ค่อยเห็นต้นไม้ใหญ่
มองดูไปไกล ๆ เห็นเป็นป่าอย่างน้นไปเกือบตลอด ไม่เห็นมีทุ่งนา
ั
กว้างมาก ๆ เหมือนในเขตอินเดีย ดูแล้วก็นึกในใจว่าคงจะไม่ได้เป็น
ี
พ้นท่ท่ผู้คนอยู่อาศัยท�ามาหากิน ในสมัยพุทธกาลมีกล่าวเอาไว้ว่า
ื
ี
ุ
ี
ุ
่
ู
ั
ิ
สถานท่ลุมพนวนเป็นสวนป่าสาธารณะ ทอย่ระหว่างกรงกบลพสด์
ั
ี
ี
ิ
กับกรุงเทวทหะ ปัจจุบันลุมพินีวัน อยู่ในดินแดนประเทศเนปาล
ทางการเนปาลเรียกสถานท่น้ว่า “รุมมินเด” อยู่ห่างจากแนว
ี
ี
พรมแดนติดต่อกับประเทศอินเดียราว ๒๓ กิโลเมตร เดินทางถึง
ี
ลุมพินีวันก็เป็นเวลาเย็นแล้ว เรามองดูท่บริเวณลุมพินีวันสมัยน้น
ั
ยังไม่เห็นมีร้วกันขอบเขตว่าเป็นสถานทสาคญโบราณสถาน ดูโดย
ั
�
่
ี
ั
ั
ี
ี
รอบ ๆ ท่วไป มองไปได้ไม่ไกลเพราะเป็นท่รกร้าง มีท่ว่างเป็นลาน
l
438 พระพิชิต ชิตมาโร
