Page 82 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 82
สาบตายสูญไปเลย และต่อมาก็ดูเหมือนจะสมจริงอยู่บ้างนะ เพี่ราะ
ื
ี
ว่า เม่อเราบวชัมาแล้ว ความคิดท่ว่าเรายังเป็นหน่งในเพี่ศฆราวาส
่
่
่
ื
ไม่มีในจิตใจความรู้สกเลย แม้เม่อไหร่นกหันกลับไปดูว่าจะยินดีปรีดา
จะกลับไปบ้างไหม ก็ไม่มีเลย มีแต่เห็นว่าเป็นเร่องลาบากเร่องรกชััฏ
�
ื
ื
ี
ไปหมด กลับไปไม่ได้ เหมือนป่าท่มันรกชััฏ รกมากข้น ๆ อย่างน้น
่
ั
ี
่
ื
่
้
่
ื
ุ
ื
เรอยมา บกคนไปไม่ไหวแน่ อนนเป็นเรองระหว่างทเรายงไม่ได้บวชั
ี
ั
ั
ก็เกิดเหตุการณ์ท�าให้ทุกคนคิดไปว่าเราตายไปแล้ว และต่อมาก็กลาย
เป็นข้ออุปมา ว่า เราตายจากเพี่ศฆราวาส อย่างนี้...
ก็ ราคะ โทสะ โมหะ นั่นแหละ
เป็นเหตุให้ทุกข์เกิด
l
68 พระพิชิต ชิตมาโร
