Page 8 - 092

ต่อมาทา่ นไมป่ ระมาทตง้ั ใจบาเพญ็ ความเพียร ไมช่ า้ ไมน่ านก็ได้ บรรลพุ ระอรหตั ตผล
เปน็ อริยบุคคลในพระพทุ ธศาสนา และท่านไดศ้ กึ ษาทรงจาระวินัยปิฎกแมน่ ยาชานชิ านาญมาก
เป็นผู้สามารถจะทาเรอ่ื งราวอะไรซ่ึงเกี่ยวดว้ ยพระวินัยไดเ้ ป็นอยา่ งดี ในข้อน้พี งึ เห็นตวั อยา่ งที่
ทา่ นได้รบั พระพทุ ธานญุ าตใหเ้ ปน็ ผู้วนิ ิจฉันอธกิ รณ์ ๓ เรอื่ ง คอื ภารตจั ฉกวัตถุ,อชั ชุกวตั ถ,ุ และ
กุมารกสั สปวตั ถุ ด้วยเหตนุ ี้ ท่านพระอบุ าลีจึงไดร้ บั ยกยอ่ งจากพระบรมศาสดาว่า เป็นผู้เลศิ กวา่
ภกิ ษทุ ้งั หลาย ผู้ทรงไว้ซง่ึ พระวินยั

เม่ือพระตถาคตเจ้าปรนิ พิ พานแลว้ พระมหากัสสปะกระทาสังคายนา พระธรรมวินยั
สงฆ์ไดเ้ ลอื กท่านใหเ้ ป็นผ้วู ิสัชนาในสว่ นพระวนิ ยั ปิฎก เพราะทา่ นเปน็ ผมู้ คี วามสามารถในเรื่องน้ี
ดี คร้นั ทา่ นดารงชนมายสุ งั ขารอยโู่ ดยสมควรแกก่ าลแลว้ กด็ บั ขันธปรนิ พิ พาน