Page 10 - 092

ลาดบั นนั้ พระพทุ ธเจา้ ไดแ้ สดงอนบุ พุ พิกถาโปรดสทุ ตั ตะ ท่านได้พิจารณาตามจนบรรลุ
พระโสดาปตั ตผิ ล เป็นพระอริยบุคคล ดงั นน้ั สทุ ตั ตะจงึ ขออนญุ าตน้องเขยเพอ่ื เป็นเจ้าภาพ
ถวายภตั ตาหารแดพ่ ระสงฆท์ ัง้ หมด เป็นระยะเวลา ๗ วนั ในวันสดุ ท้าย สทุ ัตตะจงึ ทูลอาราธนา
พระพทุ ธเจา้ พรอ้ มพระสาวกให้เส็จไปเมอื งสาวตั ถีเพ่ือทท่ี า่ นจะไดถ้ วายการอุปถัมภ์
พระพทุ ธศาสนา

พระพุทธเจา้ ตรัสวา่ "ธรรมดาของสมณะจะยนิ ดใี นสถานที่สงบสงัด" สุทตั ตะเข้าใจ
ความหมายไดท้ ราบวา่ พระองคท์ รงรบั นิมนต์แลว้ เมอื่ เดนิ ทางกลับไปยงั เมืองสาวัตถี ท่านจึง
ออกสารวจหาสถานทีด่ งั กล่าว และพบว่าสถานท่เี หมาะแกก่ ารเจรญิ สมณธรรม คอื สวนเจา้
เชต จงึ เขา้ ไปตดิ ตอ่ และตดั สินใจซอ้ื ในราคาท่สี ูงมาก ทาให้เจา้ ของทีด่ นิ คือเจา้ เชตต้องถามถึง
สาเหตุ เมอ่ื ทราบจึงเกิดศรทั ธาและขอร่วมสร้างวัดกบั ทา่ นเศรษฐีด้วย และขอใหส้ ทุ ตั ตะใช้ชื่อ
เจา้ เชตเป็นชอ่ื วดั ด้วย

เมื่อสร้างเสรจ็ จึงไดต้ ง้ั ช่ือวัดว่า วดั เชตวันมหาวหิ าร พระพทุ ธเจ้าเสดจ็ มาประทบั เพ่อื เผย
แผพ่ ระพทุ ธศาสนาเปน็ ระยะเวลานาน เมอื งสาวัตถีเปน็ เมอื งศนู ย์กลางการเผยแผพ่ ระพทุ ธศา
นาท่สี าคัญแหง่ หน่งึ ในสมยั พทุ ธกาลตอ่ จากเมอื งราชคฤห์ แคว้นมคธ โดยมที ่านสทุ ัตตะเป็น
มหาอบุ าสกที่ใหก้ ารอปุ ถมั ภท์ ีส่ าคญั ตอ่ พระพุทธศาสนา