Page 48 - demo1
P. 48
ประการท่สอง เคร่องดนตรีส�าหรับบรรเลงต้งแต่ต้งโลกมาถึงปัจจุบัน
ื
ี
ั
ั
ื
ี
ี
้
ี
เคร่องดนตรีท่พังไป สลายไปน นับไม่ถ้วน น่มันเข้าสภาพอนัตตา เจ้าของจะ
นิตยสารธัมมวิโมกข์
ปรับปรุง จะซ่อมแซมเป็นประการใดก็ตามท เคร่องดนตรีมันไม่ทรงตัว และ
ื
ี
ก็คนฟังเสียงดนตรีล่ะ ฟังกี่คน ฟังเท่าไรตายหมดเท่านั้น มันก็เป็นอนัตตา
นี่การฟังเสียงดนตร ถ้าฟังเป็น เราก็เป็นพระอรหันต์ได้ ถ้าจะถามว่า
ี
คนพูดน่ะ เคยใช้เสียงดนตรีประกอบการปฏิบัติสมถกรรมฐาน หรือวิปัสสนา
กรรมฐานหรือเปล่า
ความจริงพระพุทธเจ้าท่านทรงห้ามว่า ถ้าเทศน์ อย่าอ้างตัวเองเป็น
ื
ส�าคัญ แต่ว่าเร่องนี้เราพูดกันตามหลักของความเป็นจริง ก็ต้องขอบอกว่าใช้
ื
มามาก เพราะยามปกตเป็นคนชอบเล่นดนตรี แต่ว่าเป็นดนตรีไทยเดิม เร่อง
ิ
่
ดนตรีนี เสียงเพลงใดก็ตาม ใครเขาจะบรรเลงกันที่ไหนเป็นนักขโมยเพลง
ี
ี
เก่าท่สุด อย่างเพลงพ้นๆ ธรรมดาๆ ฟังจบเดียวก็เอาไปกินเลย น่นักขโมย
ื
เพลง เพลงตับยาวๆ เช่น ตับนาคบาศ พรหมมาศ นางนาค และนางลอยอย่าง
น้ ถ้าใครบรรเลงให้ฟังเพียง 2 คร้ง เอาไปกินหมด ท้งเนื้อเพลงและบทร้อง
ั
ั
ี
เอาไม่เหลือ และดีไม่ดีก็ชอบแต่งต่อเติม วางแบบวางแผนคิดเองเสมอ ว่าอ ี
�
้
�
ตอนนี้คนเขาทาแบบนี ตอนน้นคนเขาทาแบบนั้น มันดีไม่พอ หรือบางทีมัน
ั
ก็ดีเหมือนกัน เวลาประชันกัน ถ้ามันเหมือนเขาเราก็เอาชนะเขาไม่ได้ แล้วก ็
ิ
ต่อโน่น เติมนี่เสียนิดหน่อย ของเก่าเขาท�าไว้ดีแล้ว คนเร่มต้นใหม่เหนื่อยแย่
ื
ื
แต่เรามาแก้ไข ดัดแปลง เหน่อยน้อยสบาย เราก็มีอารมณ์สบาย ในเม่อเรามี
อารมณ์สบาย เพราะอะไรเพราะเราเอาของเขามาใช้
44
