Page 46 - Blauwe stem proef

vind? Dat zoveel mensen in de sterren iets zoeken. Antwoor-
den, richting, misschien hoop. Het voelt alsof we allemaal soms
omhoogkijken omdat we beneden niet alles begrijpen.”
Elin kikte en nam wat van haar ijs. Ze dacht aan het reisverhaal
dat in haar tas zat, en ook aan iets wat verder reikte dan woor-
den. Maar ze zei alleen: “Misschien is dat waarom we lezen. Om
een beetje verder te kijken dan wat we al weten.”
Noor glimlachte. “Dat klinkt filosofisch.”
Hoofdstuk 24
Die avond lag het boek dat Elin uit de bibliotheek had mee-
genomen open op haar bureau. Ze dacht aan de zomerva-
kantie, aan het schip waar ze straks zelf op zou stappen. Het
idee maakte haar tegelijk blij en onrustig. Want zou zij ook
ontdekken wie ze werkelijk was, net als de vrouw in het boek?
Ze pakte het boek en las langzaam, bladzijde voor bladzijde.
Ze voelde de wind en de zee bijna door de woorden heen
waaien. Soms moest ze stoppen en het boek even neerleggen,
omdat het leek alsof de verhalen niet alleen gingen over een
onbekende zeereis, maar ook over haar eigen weg.
Terwijl ze de bladzijde omsloeg, voelde ze plots diezelfde trilling
die ze inmiddels begon te herkennen. Een zachte aanwezigheid,
niet hard en niet dwingend. Haar blik viel op de lemniscaat van
speksteen die in de vensterbank stond en ze stapte in gedach-
ten via de onderste lus de bovenste lus binnen.
Silver was daar, nabij en sprekend. “Elin,” zei hij, “ieder mens
maakt een levensreis. In de Kleine Wereld is die reis gebouwd
op ervaring. Je leert door te proberen, door te vallen en weer
op te staan. Maar in de Grote Wereld gaat het anders. Daar is
de reis gebouwd op weten. Daar hoef je niet telkens te tasten