Page 52 - Blauwe stem proef

Hoofdstuk 27
De nieuwe rugzak zette Elin in de hoek van haar slaapkamer
en plofte op bed neer. Het leek een praktisch gebruiksvoor-
werp, maar zodra ze ernaar keek, voelde ze opnieuw die trilling
die ze begon te herkennen. Het was alsof de rugzak méér
wilde zeggen.
Haar blik gleed naar het lemniscaat van speksteen in de ven-
sterbank. Ze sloot haar ogen en stapte in gedachten de boven-
ste lus binnen. Daar stond Silver. Zijn aanwezigheid was niet
zwaar, maar helder en open, alsof hij wachtte.
“Elin,” zei hij, “ook in de Grote Wereld bestaat er een rugzak.
Maar die draag je niet op je schouders. Het is een rugzak die
gevuld is met alles wat je wezen met zich meebrengt. Niet de
spullen van dit leven, maar de lading van vele ervaringen. Her-
inneringen, keuzes, van wat je diep van binnen hebt leren dra-
gen.” Hij liet haar een beeld zien: een lichtende rugzak die niet
van stof was, maar van trilling, opgebouwd uit lagen. Sommige
vakken gevuld met helderheid, andere met zwaarte die nog
niet was losgelaten, sommige open en andere dichtgeknoopt.
“Jij,” vervolgde Silver, “hebt de vrijheid om telkens te kiezen wat
je meeneemt en wat je achterlaat net als iedereen. Silver wees
naar de lichtende rugzak. “Kijk goed,” zei hij. “Niet alles wat je
meedraagt is zwaar. In deze rugzak zitten ook de lessen die je
al hebt geleerd. Elk inzicht dat je hebt opgedaan. Elke keer dat
je trouw bent gebleven aan jezelf, vormt een helder licht dat je
kracht geeft. Dat licht verdwijnt nooit meer, het reist altijd met
je mee.”
Elin zag hoe sommige vakken van de rugzak straalden. Er zaten
kleine gloedvolle voorwerpen in, alsof het stukjes kristal waren.
Ze herkende er iets van terug: momenten waarop ze wat had