Page 50 - Blauwe stem proef

hij luchtig toen hij Elins blik ving. Zijn woorden waren niet eens
speciaal bedoeld voor haar, maar ze bleven wel hangen. Elin
glimlachte en keek hoe hij met zijn kinderen verder liep, het
rumoer achter zich aantrekkend als een kleine stoet.
Ze bleef nog even op het bankje zitten, luisterde naar het
water dat steeds opnieuw opsprong en weer neerdaalde, en
voelde zich licht. Toen stond ze op en liep richting bushalte,
haar nieuwe rugzak stevig tegen haar rug gedrukt.
Hoofdstuk 26
Thuis gooide Elin haar jas over de stoel en zette de nieuwe
rugzak in de kamer. Ze had hem nog maar net neergezet of
Luuk kwam binnen, nog bezweet van zijn training.
“Nieuwe tas?” vroeg hij, terwijl hij zijn hand er meteen op
legde. “Mooie kleur, stevig ook.” Hij tilde hem op alsof hij het
gewicht wilde testen. “Hier kun je wel wat in meenemen voor
op reis.” Elin glimlachte. “Ik dacht dat jij er niets mee had, al dat
gesjouw.” “Jawel,” zei Luuk, “maar dan wel met de juiste spullen.
Je weet toch: voorbereiding is alles.” Hij grijnsde en zette de
rugzak weer neer. “Goede keuze, zus.”
Hij plofte op de bank en keek haar onderzoekend aan. “Dus…
wat neem je eigenlijk allemaal mee? Heb je een lijst gemaakt?
Of ga je op gevoel?” “Een beetje van allebei,” zei Elin. “De basics
natuurlijk, maar ik wil het ook niet te vol stoppen. Het moet
luchtig blijven.” Luuk schudde zijn hoofd. “Dat zeg jij nu, maar
wacht maar. Je vergeet altijd dat je ook praktische dingen nodig
hebt. Regenjas, extra schoenen, misschien een zaklamp.”
“En jij?” vroeg Elin terug. “Hoeveel schoenen heb jij wel niet
versleten met al dat trainen? Jouw sporttas is jouw rugzak”
Luuk lachte. “Klopt. Maar dat is wel mijn wereld. Ik tel kilome-