Page 55 - Blauwe stem proef

Samen met een groepje vrienden zetten ze de tenten op in
een kring. Noor bleek handig met stokken en haringen, Elin
hield het doek omhoog en sloeg de haringen stevig in de
grond. Haar eigen rugzak zette ze naast zich neer: gevuld met
basics, een warme trui, een fles water en ook de multitool
die ze van Luuk had gekregen. Ze had het ding nog nauwelijks
gebruikt. Toen de tenten stonden, begon de muziek hen te
lokken. Ze lieten zich meevoeren naar een groot podium, waar
honderden mensen dansten in de zon. Noor lachte breed en
trok Elin het publiek in. “Nu niet nadenken,” riep ze boven de
muziek uit, “gewoon voelen!”
Elin sloot haar ogen, liet de beat door zich heen gaan en voel-
de hoe de drukte om haar heen oploste in één grote stroom.
Er was geen begin, geen einde, alleen beweging, vrijheid en het
licht van de avondzon dat over de menigte gleed.
De middag ging over in avond. Rond het veld stonden food
trucks met alles wat je maar kon bedenken: pizza’s, falafel,
broodjes kebab, dampende noedels in kartonnen bakjes. Noor
duwde Elin een biertje in de hand. “We moeten energie tan-
ken, straks gaan we weer los.”
Ze zaten met hun bordjes op het gras, omringd door pratende
en lachende mensen. De lucht rook naar kruiden en houtskool.
Elin keek om zich heen en dacht: het voelt alsof iedereen hier
even zijn zorgen thuisgelaten heeft.
Toen het donker werd, verzamelden mensen zich bij een groot
kampvuur aan de rand van het terrein. Er werd gitaar gespeeld,
iemand zong zachtjes mee, anderen wiegden op de muziek.
Elin en Noor zaten in de kring, dicht bij elkaar, en lieten de
warmte van het vuur over hun gezichten glijden.
Een jongen naast hen begon een verhaal te vertellen over de