Page 73 - Blauwe stem proef

dichtbij, helder als altijd en die begon te vertellen.
“Water,” zei Silver, zijn stem gedragen en rustig, “is meer dan
natuurkracht. Het draagt, verbindt en herinnert. Zoals water
altijd een weg vindt, zo stroomt ook het bewustzijn van het
wezen. Het zoekt geen vaste vorm, maar beweegt in golven en
lussen. Steeds terugkerend, en toch altijd nieuw.”
Elin liet de woorden tot zich doordringen en ging rechtop zit-
ten. Ze pakte haar rugzak, haalde haar schetsboek tevoorschijn
en zette haar zaklamp schuin zodat het zachte licht alleen haar
pagina raakte. Met snelle lijnen tekende ze golven die in elkaar
overvloeiden, en schreef ernaast: Bewustzijn stroomt als water,
altijd onderweg. Even bleef ze kijken naar de woorden. Het was
alsof de zee en Silver samen hadden gesproken, en zij alleen
maar hoefde te luisteren en vast te leggen. Ze borg het boekje
weer op en kroop terug onder haar slaapzak. Het schip deinde
verder, en dit keer liet de zee haar langzaam in slaap wiegen.
Hoofdstuk 38
“Opstaan allemaal, naar dek!”
De stem van Hessel ging door het schip, nog voor het ontbijt.
Elin wurmde zich uit haar slaapzak, waste zich, poetste haar
tanden, trok snel een trui over haar hoofd en klom met de
anderen naar boven.
Op het dek wachtte de ochtendwind, fris en zout, en een
hemel die nog vol restjes dauw en wolken hing. Hessel stond
breeduit met een hand op de reling en keek de groep een
voor een aan. “Dit schip vaart niet vanzelf. Jullie zijn mijn be-
manning, dus vandaag leren jullie de eerste stappen.”
Hij wees naar een bundel touwen. “Knopen. Zonder knopen
hou je geen zeil vast en geen lijn strak.” Hij liet zien hoe je een