Page 99 - Blauwe stem proef

eindeloos uitweiden over één zin.”
Ze maakten grapjes, wisselden blikken, maar tegelijk voelden ze
de ernst: een nieuw jaar begon, met keuzes en verwachtingen.
Op een middag bleven ze nog wat langer hangen in Noors
tuin, twee glazen thee naast zich en de stapel boeken half open
op tafel. Noor ratelde enthousiast. “Mijn vader zei dat ik goed
moet nadenken over wat ik straks wil gaan studeren. Ik neig
naar filosofie, maar sterrenkunde trekt me ook nog steeds.
Soms denk ik: waarom niet allebei?” Ze lachten. “Alleen, dat
past niet in één rooster.”
Elin glimlachte. “Jij en je roosters. Je zou ze het liefst zelf teke-
nen, denk ik.” “Nou,” gaf Noor toe, “misschien wel. Maar ergens
vind ik het ook spannend. Alles lijkt ineens zoveel groter nu dit
schooljaar begint. Alsof ik moet kiezen wie ik wil worden.”
Elin zweeg even en keek naar de lucht, waar een zwerm vogels
cirkelde. “Misschien hoeft het niet allemaal tegelijk. Misschien is
het genoeg om gewoon te beginnen, en te zien wat er klopt.”
Noor keek haar aan, even stil. “Jij zegt dat zo simpel. Alsof jij al
weet hoe het moet.”
Elin haalde haar schouders op. “Ik weet niet hoe het moet. Ik
weet alleen dat het onderweg wel duidelijker wordt.”
Ze zwegen even en luisterden naar de bladeren die zacht
ritselden in de wind. Elin bladerde gedachteloos door een van
haar nieuwe boeken, haar vingers gleden langs de randen van
het papier. Terwijl Noor nog wat vertelde over mogelijke stu-
dies, dwaalden Elins gedachten af.
Ze hield van leren, dat wist ze. Talen gingen haar gemakkelijk af,
natuurkunde vond ze uitdagend maar boeiend, en geschiedenis
kon haar soms uren in een andere tijd laten verdwijnen. Maar
tegelijk vroeg ze zich af: wat moest ze ermee? Welke richting