Page 58 - παράξενες ιστορίες με γάτες

Και πέρναγε ο καιρός και, αργά αλλά σταθερά, πλησί-
αζε, ο Littlejohn, το στόχο του. Το κέντρο του στόχου
του! Πρώτα, γνώρισαν την υψηλή τεχνική κατάρτιση
του νεαρού στο θέμα, τα άλικα γλυκόπιοτα χειλάκια
της και έγιναν χιλιοδαγκωμένα και πολυφιλημένα. Τα
πέτρινα καμαρωτά στήθια της λιγώθηκαν από τα
έμπειρα χάδια και τα καυτά του τα φιλιά, προετοιμά-
ζοντας την νεαρά παρθένο για τη μεγάλη, την τελική
έφοδο. Τα μικροκαμωμένα, αλλά σωστά σαρκωμένα
και - ακόμα ανώριμα σε αγορίστικα χάδια - μπουτά-
κια της, κάθε φορά αναριγούσαν από τον κρυφό πόθο
και προσπαθούσαν να ανταποκριθούν στα επίμονα
και μεθοδικά χάδια του. Το επταμπαρωμένο και χιλιο-
κλειδωμένο μυστικό της παρέμενε ακόμα κρυμμένο
στα έσχατα βάθη της τρυφερής ύπαρξής της, αλλά ο
πολύπραγος Littlejohn, μεθοδικά, επίμονα και στοχο-
προσηλωμένα, όλο και το πλησίαζε. Πού θα πήγαινε,
θα τον έλυνε τον γρίφο του μυστικού της!

Επιτέλους τα κατάφερε και την έπεισε να βρει τον
τρόπο και το χρόνο για να πάνε οι δυο τους στο οικο-
γενειακό εξοχικό των γονιών του στην Βάρκιζα, γιατί
όλο στο αυτοκίνητο, σε παραλιακές και ορεινές ερη-
μιές τη βγάζανε και δεν έλεγε. Και το αυτοκίνητο δεν
ήτανε να πεις καμιά αμερικάνα, καμιά σεβρολέτα.
Ήτανε ένα μικροσκοπικό, τόσο δα φιατάκι 127, με
περιορισμένους χώρους και επέτρεπε λίγα, σχετικά,
πράγματα. Επίσης, στο αυτοκίνητο, δεν μπορούσε να
το προχωρήσει το πράγμα μέχρι το σημείο που ήθελε.
Όμως και η άπειρη Γωγώ δεν έδειχνε να έχει πολλές
και βάσιμες αντιρρήσεις. Λίγο με την ταχύτητα είχε
πρόβλημα, όχι με την κατάληξη! Έτσι έτρεξε ο ανυ-
πόμονος νεανίας το υπ’ αριθμόν 672 σχέδιο, βγαλμέ-
νο μέσα από τις σελίδες του μεγάλου βιβλίου τού Κα-
μακιού. Το σχέδιο «Βάρκιζα»!

57