Page 147 - 80 เล่ม ที่ครูภาษาไทยควรอ่าน
P. 147
๑๓๓
๐
ไม่ลึกลับซับซ้อนมากนัก แต่เป็นตอนที่แสดงภูมิปัญญาของนางเอก
ในการจับเท็จแม่สามี และเป็นตอนที่แสดงความสามารถของผู้
แสดงในการเข้าถึงบทบาทการแสดงด้วย เพราะตัวละครเพยงตัว
ี
เดียวคือ นางยอพระกลิ่นจะต้องแสดงบทบาททั้ง ๒ เพศ ส่วนตัว
ละครอน ๆ ก็สามารถใช้ลีลาท่าทีสร้างมุขต่าง ๆ ให้ผู้ชมสนุกสนาน
ื่
ได้มาก
ทั้งนี้จะเห็นได้จากการเดินบทที่บางตอนรวบรัดฉับไว เช่น
ตอนนางจันทรถูกงูกัด และตอนที่นางยอพระกลิ่นซักถามความจริง
แล้วนางจันทรก็สารภาพผิดโดยทันทีไม่โยกโย้ ขณะที่บางตอนกลับ
ยืดเยื้อ เช่น ตอนมณพชัยปราศรัยกับพราหมณ์ปลอมก่อนจะเข้าไป
ี
ิ
รักษานางจันทรและตอนน้องสาวพราหมณมายั่วเย้าลองใจมณีพชัย
์
ิ
นอกจากนี้ยังมีบางตอน ที่ต้องดัดแปลงข้อเท็จจริงบ้างเพื่อให้เหมาะ
ต่อการแสดงละคร เช่น งูซึ่งกัดนางจันทรนั้นมีขนาดเล็กมาก ซ่อน
ตัวอยู่ในดอกบัว นางเองก็หาเห็นงูไม่ เพราะงูงอดนั้นเป็นงูขนาดเล็ก
ประมาณเท่าดินสอด า แต่เมื่อนางยอพระกลิ่นร่ายมนตราเรียกงูตัว
เดิมให้มาสูบเอาพษกลับไป กลับกลายเป็นงูเห่าใหญ่เลื้อยมาผู้คน
ิ
ต้องวิ่งหนีกันอลหม่านที่เป็นดังนี้เพราะถ้าเป็นงูงอดตัวน้อย ๆ เท่า
เดิมผู้ชมก็จะมองไม่เห็นนั่นเองและในชีวิตจริงอย่างไรก็ตาม ในเชิง