Page 147 - 80 เล่ม ที่ครูภาษาไทยควรอ่าน
P. 147

๑๓๓

                                                                        ๐

               ไม่ลึกลับซับซ้อนมากนัก แต่เป็นตอนที่แสดงภูมิปัญญาของนางเอก

               ในการจับเท็จแม่สามี และเป็นตอนที่แสดงความสามารถของผู้

               แสดงในการเข้าถึงบทบาทการแสดงด้วย เพราะตัวละครเพยงตัว
                                                                  ี
               เดียวคือ นางยอพระกลิ่นจะต้องแสดงบทบาททั้ง ๒ เพศ ส่วนตัว

               ละครอน ๆ ก็สามารถใช้ลีลาท่าทีสร้างมุขต่าง ๆ ให้ผู้ชมสนุกสนาน
                     ื่
               ได้มาก

                       ทั้งนี้จะเห็นได้จากการเดินบทที่บางตอนรวบรัดฉับไว เช่น

               ตอนนางจันทรถูกงูกัด และตอนที่นางยอพระกลิ่นซักถามความจริง

               แล้วนางจันทรก็สารภาพผิดโดยทันทีไม่โยกโย้ ขณะที่บางตอนกลับ

               ยืดเยื้อ เช่น ตอนมณพชัยปราศรัยกับพราหมณ์ปลอมก่อนจะเข้าไป
                                 ี
                                  ิ
               รักษานางจันทรและตอนน้องสาวพราหมณมายั่วเย้าลองใจมณีพชัย
                                                   ์
                                                                    ิ
               นอกจากนี้ยังมีบางตอน ที่ต้องดัดแปลงข้อเท็จจริงบ้างเพื่อให้เหมาะ

               ต่อการแสดงละคร เช่น งูซึ่งกัดนางจันทรนั้นมีขนาดเล็กมาก ซ่อน

               ตัวอยู่ในดอกบัว นางเองก็หาเห็นงูไม่ เพราะงูงอดนั้นเป็นงูขนาดเล็ก

               ประมาณเท่าดินสอด า แต่เมื่อนางยอพระกลิ่นร่ายมนตราเรียกงูตัว

               เดิมให้มาสูบเอาพษกลับไป กลับกลายเป็นงูเห่าใหญ่เลื้อยมาผู้คน
                               ิ
               ต้องวิ่งหนีกันอลหม่านที่เป็นดังนี้เพราะถ้าเป็นงูงอดตัวน้อย ๆ เท่า

               เดิมผู้ชมก็จะมองไม่เห็นนั่นเองและในชีวิตจริงอย่างไรก็ตาม ในเชิง
   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152