Page 168 - 80 เล่ม ที่ครูภาษาไทยควรอ่าน

๑๕๔

๐

ั้
นางกะอวอย่างตลกน่าหัวเราะ ถือร่มขาดและกระเดียดกระจาด
คอยวิ่งตามหลัง ส่วนควายนั้นก็วิ่งไล่ขวิดคนทั้งสอง ซึ่งหนีควายบ้าง

สู้บ้างด้วยท่าทางที่ท าให้คนดูต้องหัวเราะท้องคัดท้องแข็งดูเท่าไรก็

ไม่เบื่อ ส่วนการละเล่นที่เรียกว่าโมงครุ่มและระเบงนั้น ผ่านไปดูได้

ื่
ประเดี๋ยวหนึ่งช้อยก็ชวนไปที่อน บอกว่าเบื่อไม่เห็นมีอะไรร้องซ้ าๆ
ซากๆ อยู่ได้...” จะเห็นได้จากบทความจากเรื่อง มีการบรรยาย

อย่างละเอยดว่าการละเล่นเป็นอย่างไร มีผู้เล่นกี่คนเป็นต้น หรือใน
ี
เรื่องของพระเมรุในสมัย รัชกาลที่ ๕ ว่ามีการตกแต่งอย่างไร ได้

บรรยายหนังสือเล่มนี้ว่า “พอตกค่ าถึงเวลาลืมจุดไฟ ทั้งชายและ

พลอยก็ไม่มีตาส าหรับจะดูที่อนนอกจากที่เขาไกรลาส เดินวนกันอยู่
ื่
ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยจนนับรอบไม่ถ้วน เพราะเวลากลางคืนและแสง

ไฟที่ประดับประดาไว้ได้เปลี่ยนสภาพเขาไกรลาสที่ท าด้วยไม้ไผ่และ

ดีบุกให้กลายเป็นเขาไกรลาสในเทพนิยายไปจริงๆ ต้นไม้ต่างๆที่

ปลูกไว้บนเขาดูแลยิบระยับไปด้วยดอกไม้ที่ถูกแสงไฟและลูกแก้วสี

ต่างๆที่แขวนไว้ รูปภาพต่างๆถูกแสงไฟเข้าก็กลับมีชีวิตไม่ว่าจะเป็น

รูปเทวดาหรือรูปสัตว์ที่เรียงรายอยู่ทั่วไปตามเชิงเขาไกรลาสนั้นท า

เป็นคูหาแต่ละคู่หาก็ตั้งตุ๊กตาใครกลไกกระดิกตัวเคลื่อนไหวได้

เหมือนคนจริงๆแต่ละคนหาก็แสดงเรื่องต่างๆมีรามเกียรติ์บ้างเขา