Page 80 - 40 ปี มูลนิธิเด็ก
P. 80
เพลง Summer Hill
�
เผิ่นกะเป็นนกน้อย เจิดเวิงเทิงเวหา ริมฝั่งแควน้อย..นาเสรีภาพดังร่มไทร
ในนภามืดมิดบ่มีจันทร์ บนทางสายใหญ่ รู้รับผิดชอบต่อตนเอง
ให้เซาจากฝันหันมาแย่งความจริง เป็นเด็กตัวน้อยในทุ่งหญ้าวัยเยาว์
สู่สิ่งแนวอันนี้....คึดต่อแต่ใต้ฮ่มทานตะเวน เป็นดอกไม้เถาเหล่ากอพุทธปรัชญา
ดุจดวงตะวันอันแรงกล้า
ดุจดังนกผกโผบินอยู่บนฟ้า ก่อเกิดสัมมาชีพสู่สังคม
ในนภามืดมิดแม้แสงจันทร์
ตื่นจากฝันหันมามองความจริง Summer Hill, Summer Hill, Summer Hill
ยังคงมีบางสิ่ง...รอความหวังใต้ร่มทานตะวัน Summer Hill, Summer Hill, Summer Hill
เด็กตัวน้อยตาแต้มรอยแห่งความหวัง มาเถิดมวลมิตร ยังมีชีวิตผู้เยาว์วัย
ปลุกภวังค์สาธุชนคนเห็นใจ รอมือมาผ่อนคลาย...ความเศร้าโศกหิวโหย
�
เกิดกาพร้าไร้น้านมประทังกาย เป็นผู้กอบโกยเพื่อเด็กน้อยที่เวทนา
�
หัวอกใคร.....จะบอบช้าเหมือนดังเด็กตัวน้อยๆ ขอข้าวขอปลาเพื่อลูกเด็กเล็กแดง
�
เป็นจันทร์เจ้าขาฝ่าเนินแล้ง
Summer Hill, Summer Hill, Summer Hill สวนแหวนทองแดงแบ่งสันติธรรม
�
Summer Hill, Summer Hill, Summer Hill ค้าจุน Summer Hill.....Summer Hill.....
เนื้อตัวผ่ายผอม ดูสาระรูปมอมแมม
ท่าทางฉายแววว่าก้าวร้าวหยาบคาย ค�าร้อง ท�านอง และขับร้อง
จากกองหินทราย...จากกองขยะ ยืนยง โอภากุล
สัมภาระประดับไว้เป็นเด็กสลัม แอ๊ด คาราบาว
ไม่มีมวลมิตรที่ชุ่มฉ่า �
ไม่มีคนฉอเลาะคอยเอาใจ
78
