Page 119 - PetPraUma 01
P. 119

ํ
                                         >
         ม.ร.ว.เชษฐา  พมพาคลอยตาม  จองนงอยทแงซายอยาง
                               ึ
                                                       >
                                                                    ี่
                                                                                 )
                                                             ิ่
                                                                  ู)
  ประหลาดใจ
                                                                           )
                                                                             ึ
                                                         >
  “พับผ)าซ ไอ>หมอนี่มันจะต>องซ)อนคมอยางรายทเดยว แตถงยงไง
                                                                  ี
                                                               ี
              ิ
                                                     )
                                                                                ั
  ก็บอกตามตรงว)า ฉันชักถูกชะตากับมันยังไงพิกล”
              >
                                            ั
                                          ิ
                                    )
  ไชยยนตรองออกมาบางอยางนสยเปดเผย  ระหวางทรพนทรยง
                             >
                                                                  )
                                                 <
             "
                                                                           ิ
                                                                                 "
                                                                                   ั
         ั
                                                                       ี่
  นิ่งดวยอาการพิเคราะหอย
       >
                                "
                                   ู)
  ม.ร.ว.ดารินก็ปราศรัยกับหนุ)มกะเหรี่ยงมายิ้มๆ เปFนภาษาไทยว)า
                                         ี่
  “แงซาย เธอเคยเรียนหนังสือทไหนมาบ>างหรือเปล)า?”
                                          ี่
                                               ิ
                                        ู)
                                                                             ํ
                                                                         ั้
  แงซายเปลี่ยนสายตาไปจับอยทหญงสาว ประกายตาคนนสารวม
                                                                       ู)
  อ)อนโยน แล>วก็ตอบอย)างสงบว)า
  “เคยเรียนมาบ>างเล็กน>อยครับ นายหญิง”
  “ที่ไหน อย)างไร ไหนลองบอกหน)อยซ?”
                                                 ิ
                                                    Z
                                                          ื่
                                                                                  ี
                                          "
                              ั
                         ื
          ี
  “ผมเรยนอยในเมองมณฑะเลย  8  ป  เมอสงครามมหาเอเชย
                  ู)
                                                             ึ
                           ู
                                                         >
                         ็
                                                                             ั
                                                                       )
    ู
                 ึ้
            ิ
                                                                   )
  บรพาเกดขน  กถกสงใหมากระโดดรมเขายดพมารวมกบกอง
                                    >
                               )
                                                    )
  ทหารอังกฤษ”
                                >
                                                 ึ
                                                                                   )
                                                                        ํ
    ั้
  ทงหมดแทบจะผงะไปดวยความตะลงพรงเพรด  ในคาบอกเลา
                                                             ิ
                                                       ึ
  อย)างเรียบๆ สงบเสงี่ยมของแงซาย
         “วาว!!” ไชยยนตรองออกมาลนหอง  ทาตาเหลอก  จอง
                                                                                 >
                            ั
                                                                        ื
                                                     >
                                "
                                                             ํ
                                                ั่
                                 >
                                                                               ็
  หนาหนมกะเหรยงอยางงงงนทสด  รพนทรเองกตะลงคอแขงไป
                                                    ิ
                             )
                                                          "
                                          ี่
                                     ั
                                            ุ
                                                                      ึ
      >
            ุ)
                      ี่
                                                                ็
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 119
   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124