Page 120 - PetPraUma 01
P. 120

ิ
                                                 ั
                              "
                                                                    ู>
                                                        F
                                          ู>
    ุ
  ทกคนประมาณการณชาวดงผมาสมครเปนคนใชผนผดไปหมด
                                                                  >
                                                                      ี้
                                                                    ั
            >
      ิ
                ื
                              ื
                                     ั
                                          ื่
                                                                             )
                     F
                           ั
                                                                                  ั
  ชนดหนามอเปนหลงมอ  มนเนองมาจากความสงสยและชางซก
                                                                ุ
                        ิ
                                                              ิ
                                                                             >
                                                 ั
  ของ  ม.ร.ว.ดารนแทๆ  ประกอบกบความบรสทธใจมไดคดจะ
                                                                          ิ
                                                                    ิ์
                              >
                                                                               ิ
  ปกป<ดอําพรางของแงซาย ความจริงจึงได>ปรากฏออกมา
                                                                  )
  “ตายละวา  ถาหมอนจะเปนชาวดง  กเรยกไดวาชาวดงทผาน
                               ี่
                                                      ็
                     >
                                                                                 )
                                                         ี
                                                                               ี่
                                                                >
                                      F
  หลักสูตรของมนุษย"ที่เจริญมาแล>วอย)างดีทีเดียว”
  แล>วไชยยันต"ก็ถามมาเปFนภาษาอังกฤษเร็วปรื๋อว)า
                                               ิ
  “งั้นแกก็ต>องใช>ภาษาอังกฤษได>น)ะซ”
                            ํ
                                                    ิ
                                                            ี่
                  ั
           ี
               >
                                                       >
         สหนาอนสงบสารวมของแงซายมไดเปลยนแปลงใดๆ  เลย
                                                                                  ู
                                                                           ี
                                                        ิ้
  ในขณะที่ตอบเปFนสําเนียงที่ชัดที่สุดเท)าทลนของชาวเอเชยจะพด
                                                      ี่
  ได>มาว)า “ก็พอพูดได>บ>างครับ ท)าน”
  “เปFนไง?”
  ไชยยันต"หันไปมองดูหน>าเชษฐาและดาริน ครางออกมา
                                              ั
                                                            ั้
                                            ี้
                                                                                 ื่
            ั
                     ิ
                                                  ิ
          )
     ั
  “ยงไมทนจะเดนทางไปสความลลบพสดารทงหลายเลย  เรอง
                                  ู)
                                                                    ึ
                 ็
                    ิ
                        ึ้
             ั
  พสดารมนกเกดขนเสยแลวไหมละ  พวกเราเคยตะลงอาปากคาง
                                                                                 >
    ิ
                                   >
                                                                        >
                             ี
                                            )
                                                                       F
                                                            >
                                                              ี่
  เมอรวานายพรานผนาทางของเรา                             แททจรงเปนนกเรยน
                                                                  ิ
                               ํ
                                                                           ั
                            ู>
          )
     ื่
                                                                                ี
        ู>
                                                                           ั
                                                                       ึ
                                   ึ่
                                         >
                                                 ี๋
  การทหารเยอรมนมาทหนงแลว  เดยวนเรากมาตะลงกบคนใช                                     >
                       ั
                               ี
                                                       ี้
                                                              ็
                                                            O
                                ึ
          ี่
                         ู>
                                                                        ั
                                                                ี่
                                        ิ
  กะเหรยง              ผเคยศกษาวชาการรบในปาทกองบญชาการ
        ั
  สมพนธมตรจงกงอกคนหนง  ชาวดงผพดภาษาไทยกรงเทพดวย
                                                                                 >
   ั
              ิ
                                                     ู
                                                                        ุ
                                    ึ่
                          ี
                       ิ
                   ุ
                                                   ู>
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 120
   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125