Page 163 - PetPraUma 01
P. 163

ิ
                                      ี
                                            )
     ึ
           )
                       ็
                                                               ุ
                                                                      >
                                                                                 )
                                                 ี
                                                         )
                                                           ั
  “ถงอยางไรเรากลงมาเดนเคยงบาเคยงไหลกบคณแลว  คงไมไล                                  )
  เราให>ขึ้นไปจ€องอยู)บนเกวียนอีกไม)ใช)หรือ?”
  หญิงสาวกล)าวต)อมา เสียงแข็งๆ
                                                             ื่
     €
                                          ั
               ํ
                                                     ิ
             )
  “ออ  ไมจาเปนตองไลหรอกครบ  พอเดนเหนอยเขากคงจะกลบ
                                                                    >
                        >
                                                                       ็
                    F
                                                                                  ั
                              )
  ขึ้นไปนั่งบนเกวียนเองแหละ”
                          >
               )
  พรานใหญตอบหนาตาเฉย  เชษฐา  ไชยยนตอดหวเราะออกมา
                                                             "
                                                                   ั
                                                         ั
  ไม)ได
        >
                                     >
                                                                   ิ
                                                                           ี
                                                                         "
                              >
                                          <
                                                            ุ
                                              ั
  “ว)าแล>วไม)มีผิด พอเขาใกลกเปดศกราชรวนคณรพนทรอก เราน                               ี่
                                       ็
                ุ
                                               "
                                                 ุ
                                  ุ
                      >
                                         ิ
                                                     )
    ั
                                                                    ํ
                                                                          >
                                                         "
                                                            ิ
                                                                  ี
  มนเกเรเกตงแทๆ นอย คณรพนทรอตสาหเดนหนนาหนามาไกล
                            >
  ลิบ ก็ยังไม)วายตามมาทะเลาะ” เพื่อนชายบ)นเบาๆ
         ม.ร.ว.หญงคนสวยเชดหนาแบกปนเดนลาหนารพนทรไป
                                                           ิ
                                                                                 "
                                           >
                                                     r
                      ิ
                                                                     >
                                     ิ
                                                                           ิ
                                                               ้ํ
  ประมาณ  10  กาว  สอดสายสายตามองอะไรไปเรอย  ปลอยให                                 >
                       >
                                                                             )
                                                                   ื่
                                     )
  สามชายเดินสนทนากันเบาๆ อยู)เบื้องหลัง
  “คณกาหนดไวแลวหรอยง  จะใหพวกเราลาอะไรกนกอนใน
     ุ
                          >
                                                                             )
                                   ั
          ํ
                                                 >
                     >
                                                                        ั
                               ื
                                                              )
  อันดับแรกน” เชษฐาถาม
                 ี้
                         ิ่
  “ผมคดวาจะใหเรมตงแตเกมเบาๆ  ไปกอนเปนไงครบ  เปนการ
                                                             F
                                                      )
                                                                             F
                             ั้
                      >
             )
         ิ
                                  )
                                                                     ั
                                                                      ี่
  ซอมมอลองปนไปดวยกอนทจะไปถงเกมใหญและเสยงอนตราย
    >
                                 )
                                                                           ั
          ื
                                                ึ
                   r
                                                             )
                                       ี่
                           >
                                                                          ี
                                                                                    >
  เพมขน ประมาณบายเราจะถงเขาโลน ทนนพอจะหาเลยงผาได
                                                         ั่
         ึ้
                                                       ี่
                                        ึ
                                                 >
     ิ่
                           )
                                             ํ
                                           ็
  คนของเรามีมามาก และทุกคนกชานาญดอยแลว ผมจะใหเขาไล                                  )
                                                       ี
                                                                             >
                                                           ู)
                                                               >
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 163
   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168