Page 168 - PetPraUma 01
P. 168

รพินทร"บุ>ยปากให>คณะนายจ>างดูที่กงตะแบกตนหนง ขนอย                          ู)
                                                                   >
                                                      ิ่
                                                                              ึ้
                                                                          ึ่
                       F
    >
                                                                                  ิ
                                                        ั
                           ิ่
                                                                             >
                                                ี
                                                           ู)
  ขางๆ  ทาง  เปนกงขนาดทอนขามรอยหกลลงมา  โดยหอยตด
                                      )
       ื
                                  >
                                                                   ึ
              ู)
                                                                            ั
                 ิ
                                                               ิ
                               ํ
                                                           ็
                      ี
  เปลอกอยนดเดยว  ลาตนเตมไปดวยรอยเลบจกลกราวกบตอก
                                        ็
                                               >
                    ิ
  ดวยสวเขาอธบายใหทราบวา  นนเปนการลองเขยวดวยความ
                                                   F
    >
                             >
                                                                         >
                                      )
         ิ่
                                              ั่
                                                                   ี้
                                                                              ั
                                        ิ่
                                             ิ
                                                                      ี่
                                                               ึ
                                                           )
                                                             ี่
                                                 ึ้
  คะนองของเจ>าหมีควาย มันเพงเกดขนเมอไมกอดใจนเอง สงเกต
                                                      ื่
                                                                >
                                                                       ็
                                                 ี
                                               >
                                                                             >
                                                                          ี้
                                     )
                            ู)
    ู
                                                                               ู
                ี่
                  ั
  ดจากรอยทยงสดอย  เมอผานไปไดอกสองสามกาว  กชใหดรอย
                                 ื่
  กระทิง ที่ตัดทางข>ามจากฝQxงซ>ายไปฝQxงขวา
  “เมื่อคืนนี้เอง โทนเสียด>วย”
                                                          ี่
  “เรามีหวังจะพบอะไรระหว)างที่เดินไปไหมน?”
  เชษฐาถามขึ้นเบาๆ
                ั
                                                                                   ิ่
                                                         ี่
  “อาจจะครบ ทงไอทเราตองการพบ และทเราไมตองการพบ สง
                          >
                                                                )
                            ี่
                                   >
                                                                  >
                      ั้
  สําคัญที่สุดก็คือ อย)าเดินคุยกันเอะอะนัก”
                                ี
                                                           ็
                                                             ี
                  ั
           ั
               )
         ยงไมทนจะขาดเสยงของจอมพราน  กมเสยงตะโกนเอะอะ
                                                                ี
                                                                       ั
                                                               ั
  ดงมาจากกองเกวยนทายขบวนทงหมดหยดชะงกในทนทนน รพ                                      ิ
                        ี
                                                                           ี
                                            ั้
                                                                             ั้
                              >
                                                        ุ
    ั
                                                                     ู)
  นทร"ตะโกนถามไปด>วยภาษาพื้นเมืองโต>ตอบกันอยู)คร เขาก็หัน
  มาทางคณะนายจ>าง ทีพากันยืนหน>าตื่น
  “อะไร? เกิดอะไรขึ้นคุณรพินทร?”
                                          "
                                                                                  ื
                                                                             ็
                                              ี่
                                                 ิ
         ี
                          ั
                                 )
                                     ั
                                          ิ
                                                           ู)
                                                             >
  “ไมมอะไรหรอกครบ เสยกบเกดทเดนคมอยทายขบวน เหนเสอ
                                                     ุ
       )
                                                                                 >
  ดําวิ่งผ)านหลังไป เขาบอกว)า พอเขาเดนคลอยหลง มนกเผนขาม
                                                         >
                                                                 ั
                                                                      ั
                                                   ิ
                                                                             )
                                                                          ็
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 168
   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173