Page 176 - PetPraUma 01
P. 176

>
                                                  ุ)
                 ี
               ี
           ั้
                                                                             )
                                          F
                                                      )
                             ี
  อยในขนดทเดยว  เสยตรงทเปนคนบมบามใจรอน  และออนใน
                    ี
                                       ี่
     ู)
                                                     ั
                                                   ี่
                    ั
                        "
                                                                           ื่
                 )
                                                                      ั
    ิ
                                                          )
                                                            ํ
  ศลปะการลาสตวตามประสาของคนทยงไมชานาญกบเรองของ
                                                                                   ั
  ปOาไปบ>างเท)านั้น ผิดกับเชษฐา ผนอกจากจะยิงได>แม)นยําแล>ว ยง
                                            ู>
                                                                                 "
  เปFนคนถี่ถ>วน รอบคอบใจเย็น และเข>าใจในธรรมชาติของสัตวปา
                                                                                   O
              >
  ได>ดีพอใช
  “มันเปFนการเริ่มต>นที่มีโชคเหลือเกินครับ”
  จอมพรานบอก
                                                     ็
  “เรายงไมตงใจจะลากนจรงๆ เลย แตกอตสาหมสตวมาเขาทาง
                                    ิ
                                                                       "
                           )
                              ั
                                                                 ี
                                                                             >
              )
          ั
                                                                   ั
                                                   )
                ั้
                                                           )
                                                               "
                                                       ุ
                                                          ่ํ
                                 ึ
                                            ั้
                                                                       ั
               ิ
                                                                           ี้
                                                                               ู
  ปน และยงไดตดๆ กนถงสองครง อาหารคาของเราวนนหรหรา
    r
                             ั
                      ิ
                    >
  มาก ทั้งกวางของคุณชาย และหมูปOาของคุณไชยยันต เฉพาะ
                                                                      "
                                                                    ั
                                                    ั
  ไอสองตวน             พวกเราทงคณะกอมกนไปหลายวน                             โดยไม   )
     >
                                                ิ่
            ั
                 ี่
                                    ั้
                                              ็
  จําเปFนต>องพึ่งอาหารกระปkองเลย”
  “เราเริ่มออกรสกันตั้งแต)ออกเดินทางทีเดียวนะ”
  ไชยยันต"พูดอย)างร)าเริงตื่นเต>น
  “แตถาไมใชเพราะแงซายแนะใหเราลงมาเดนกบคณรพนทร เรา
                 )
                                                          ิ
                                                                  ุ
       )
                                            >
                                                                               "
              )
                                                                         ิ
                                                              ั
         >
                                                                        ิ
                                                                                ี่
                                                                                  ุ
                                                                  )
         ั่
                                 ี
                                       ั่
                  ั
              ื่
                        ู)
                                                   )
  กคงนงเบอกนอยบนเกวยนนน  จนกวาจะถงการลาจรงๆ  ทคณ
                                                          ึ
   ็
  กําหนดให”
               >
         ภายหลงจากใหลกหาบแบกหมปาขนไปบรรทกเกวยนอก
                                                                                  ี
                                                                     ุ
                                                  ู
                                                        ึ้
                                                    O
                   ั
                             >
                               ู
                                                                            ี
  ตัวหนึ่งแล>ว รพินทร"ก็ให>สัญญาณออกเดินทางต)อ เขาหันมาทาง
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 176
   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181