Page 394 - PetPraUma 01
P. 394

ิ
         ั
                                                                             ั่
                                   O
                             >
                                                               )
                                                                       ั่
                                                         ึ้
  ไชยยนตกระเบดสะทานปา  ประสานกนขนอยางสนนหวนไหว
               ็
                                                     ั
             "
                           ั
                                           ิ
                                                             >
                                                      ็
                                                   ี่
        ุ)
             >
                                                                                 ี
  เดาสมเขาไปในระดบตาของบรเวณทเหนหญาไหว  และเสยง
                                ่ํ
                                                                        ิ
                                             )
                                                                           >
                                                                  ั
                                   ั้
  คํารามดังออกมาพริบตานนเอง ทามกลางสายตาอนเบกจองของ
  ทกคน  เสอลายพาดกลอนขนาดมหมาโผนทะยานเผนพรวด
                                                    ึ
    ุ
                  ื
                                                                          )
  ออกไปยงปลางดงดานตรงขามเปนเสนรวดาสลบเหลอง ตะกาย
                                             F
                                                  >
                                                         ํ
                                      >
                                                               ั
                                                                      ื
             ั
                           >
                                                     ิ้
                                   ํ
                   ั
                                                                  ี้
                              ี
  ขึ้นไปพร>อมกบแผดเสยงคารามลน มองเหนกรงเขยวขาวในปาก
                                                        ็
                                            ั่
  แดงร)า และตาอันเขียวปQดครั้งน เสียงปrนก็ประดังกันแผดขนปาน
                                          ี้
                                                                            ึ้
                               ั
                                                               )
                                                                        ื
                                                     )
                                    )
                                      >
    O
             )
                           ั
  ปาจะถลมทลาย  นบนดไมถวน  และไมทราบวาจากมอของใคร
                                                     ั้
                      )
    >
                                                            ี่
                          ิ
                                                                                ั
  บาง  ยกเวนแตรพนทรและแงซายเทานน  ทวาดปนตามหลงไอ                                    >
                                "
                                                                    r
                                                  )
                >
              ี
                                                        ั
                                                            ู
  เสอลายผสงไป แตไมไดเหนยวไก เพราะจบศนยไมถนด สาหรบ
                                                                             ํ
                                                                                  ั
                                                                        ั
     ื
                                                                "
                                                                    )
                ิ
                             )
                                      ี่
                                >
                          )
  ดารินมัวแต)ตะลึง จึงไม)สามารถจะถ)ายภาพนั้นไว>ไดทัน
                                                                   >
         ชวเสยวของวนาทเทานน  ทรางของไอกดปรากฏแวบให                                  >
           ั่
                                    )
                                        ั้
                                                               ุ
                                                             >
                                 ี
                           ิ
                                                ี่
                                                 )
                ี้
                                                            >
     ็
                                                                     ั
                                                                                  ู
               \
                                     ั
          F
  เหนเปนเปาสายตา  แลวมนกกระโจนหายเขาไปหลงโขดหนลก
                                                                              ิ
                                         ็
                                 >
        )
  ใหญ ริมเชิงผาลับตาออกพ>นรัศมีปrนทุกกระบอกที่ระดมกันซัล
                                                                                   ่ํ
                                "
  โวอยในขณะน  พสจนใหเหนวา  ประดากระสนทสาดกระหนา
                            ู
                                                                    ี่
                                   >
                     ี้
                          ิ
                                      ็
                                          )
        ู)
                                                               ุ
                                                                              )
  ออกไปหลายนัดเมื่ออึดใจที่แล>วทันทีที่เห็นร)างของมนนน ไมมนด
                                                                        ั้
                                                                                ี
                                                                                  ั
                                                                    ั
  ไหนถูกเป\าหมายอย)างจังพอที่จะหยุดยั้งมันได>เลยทั้งเชษฐาและ
         ั
             "
                                             ี
               ํ
                                        ั
                                                  ํ
                                                       ั
  ไชยยนตคารามออกมาอยางหวเสย สาหรบเชษฐานนรสกตนเอง
                                                                    ั้
                                   )
                                                                        ู>
                                                                          ึ
                                              )
                                                                 ่ํ
                                                       >
                                                                           \
  ดีว)า กระสุนของเขาที่ลั่นออกไปอยางรบรอนนนตากวาเปาหมาย
                                                   ี
                                                             ั้
                                                                      )
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 394
   389   390   391   392   393   394   395   396   397   398   399