Page 396 - PetPraUma 01
P. 396

็
     ็
                        >
                                                   >
                                                                                    ู
                  >
                                              ิ
                             >
             ั
         ั
                                                                         ื
                                     ั
                                                            F
  เหนตวมนได  กตองออมหลงโขดหนเขาไปเปนซอกเหมอนประต
  มีทางเข>าอยู)ทางเดียว”
      ิ
                                     ื่
            "
                            \
                                                                ั
  รพนทรยกแขนขนปายเหงอบนหนาผาก                                 หนมามองดคณะ
                        ึ้
                                                >
                                                                              ู
                                     ็
  นายจ>างของเขา ซึ่งทุกคนกกําลังจ>องมาเปFนตาเดียว
                                                                            ั
               ื
                          ิ
                    ิ
                                "
                                                                                   >
                                                       ี
                                                    ี
                                                               ั้
  “เสยงเหลอเกนรพนทร  ระยะเผาขนทเดยว  ทงเราและมน  ถา
      ี่
                           ู
                                                       >
                                  ั
                                                                           ึ่
                                      )
                                                  >
                                          ั
             ุ
                  >
                                                                               >
  หากจะบกเขาไป  ดราวกบวามนจะทาใหเราคนใดคนหนงเขาไป
  ประจันหน>ากับมันตัวต)อตัว”
  ม.ร.ว.เชษฐาครางออกมา หรี่ตามองไปยังโขดหินก>อนนั้น
                                                                               ิ่
                                     )
       )
                                                                  ั
                                                     O
  “อยางนยงไงละทเขาเรยกวา  ‘เสอสงปา’  ละ  พบผาซ  เพงจะ
                                                 ั่
                                                                      )
                                             ื
                                ี
                        ี่
              ั
            ี้
                                                                          ิ
                                                                      ิ
  เห็นสัญชาตญาณของเสือชัดๆ คราวนี้เอง เอากะมันซ”
  ไชยยันต"ร>องอย)างตื่นเต>น
  “คราวนี้ผมเห็นจะต>องขอแล>วละครับ”
  จอมพรานพูดพรอมกบยมขรมๆ มองไปทไชยยนตแลวเปลยนมา
                       >
                             ั
                                                       ี่
                                                                  "
                                 ิ้
                                                              ั
                                       ึ
                                                                      >
                                                                             ี่
  จับอยู)ที่เชษฐา
  “ขออะไร?”
                                                                ั
                 ั
                                                                              ุ
                          ั
                               ั
          >
                                                                    "
                                                      ุ
                                          ุ
  “ขอเขาไปจดการกบมนเอง  คณชาย  คณไชยยนต  และทกคน
                                  ี่
  โปรดคอยระวังตัวอยู)ในทกําบังเท)านั้น”
                                  "
         เชษฐา  ไชยยนต  ดารน  และทกคนยอมจะเขาใจ
                              ั
                                                            ุ
                                             ิ
                                                                    )
                                                                               >
                             ี้
                                                               ิ
                 "
  สถานการณในขณะนไดด  เกนกวาทจะตองอธบายอะไรกนมาก
                                              )
                                                  ี่
                                                       >
                                        ิ
                                >
                                                                             ั
                                  ี
  [Kindle PDF Book] เพชรพระอุมา | ไพรมหากาฬ เล ม ๑ by Thai Kindle Book Club   Page 396
   391   392   393   394   395   396   397   398   399   400   401