Page 102 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 102
102
“โอ เดินเลนในเวลาอยางนี”
้
ิ
“ฉนไมออกไปนอกบรเวณแคมปของเราหรอก จะเดนอยูในเขตกองไฟทพวกเรานอนอยู
ี
่
ิ
ั
่
นีแหละ”
ื
ี
แงซายลงเลอยูอดใจ ก็ไมพูดอะไรอก กมลงควา .44-40 คชพขนมาถอไว
ั
ึ
ู
ึ
ี
้
ี
่
ิ
่
ิ
้
ั
ดารนเรมออกเดินทอดนองไปชาๆ หนุมกะเหรยงรางยักษ เดินตามไปเบืองหลงอยางสงบ
่
ี
ิ
่
จะพูดดวยก็ตอเมอถกถามเทานัน หลอนเดินตรวจไปทัวบรเวณทพวกลกหาบนอนกนอยูเปนระยะ
ื
ู
่
ั
ู
้
่
่
้
แลวก็มาหยดยืนกอดอกอยูทีเกวียนคันหนึง อันเปนเปาหมายทีแงซายชีใหดูเมือตะกีนี ริมฝปากงาม
้
้
่
ุ
่
้
ี
มรอยยิมนิดๆ
่
ํ
ั
้
ใตเกวียนทใชแทนหลงคากันน้าคาง รพินทร ไพรวัลย นอนอยูกับพืนดิน โดยมีกระสอบ
ี
้
ั
่
ื
ั
ปานปรองไว มนเปนลกษณะการนอนไมผดอะไรกับพวกพรานหรอลกหาบทงหลายนันแหละ ราง
ู
ู
ั
ิ
ั
้
ี
่
ี
ิ
ุ
ื
้
ี
้
นันนอนกอดอก มเสอแจ็กเกตชนดหนาสวมอกชนหนึง ศรษะพาดอยูกับถงขาวสาร หมวกสักหลาด
ใบทเห็นสวมอยูเปนประจําครอบปดอยูทหนา สวนเทาหันออกไปทางดานปา และสวนศรษะหันไป
ี
่
่
ี
ี
ทางแคมป ไรเฟลคมอวางแนบตวอยูทางดานขวามอ
ั
ื
ื
ู
่
“ผกองมานอนอยูนีเอง”
ู
เสยงแงซายพมพําออกมาเบาๆ
ึ
ี
่
ื
ิ
่
ี
ื
ดารนแกลงใชไฟฉายแปดทอนทถออยูในมอ สองจาเขาไปทใบหนาอนมหมวกครอบปด
ั
ี
ี
ิ
อยูนัน ก็ไมเห็นเขาไหวตงอะไร ลมหายใจอยูในจังหวะเรอยๆ ไดระดับ อนหมายถงวาหลบสนิท ดู
ั
ึ
ั
้
่
ื
ี
ี
ิ
ื
เหมอนจะมเสยงกรนเบาๆ หญงสาวหัวเราะหึๆ
ํ
ี
“ทาไมเธอเรยกเขาวาผกอง”
ู
หลอนถามเบาๆ
ั
ี
ั
ู
ี
ั
“ผมเคยเรยกเขาเชนนีมากอนครบ เขาเปนผบงคบกองรอยหนวยหมดํา ตารวจตระเวน
ํ
้
ชายแดนไทย”
ี
“ผกองคายแตกเดนตายนะเหรอ ไหนลองเลาซ เธอเคยชวยชวิตเขาไวยังไง”
ิ
ู
ั
ดารนพูดขนๆ
ิ
ี
“ผมไมไดชวยชวิตเขาโดยตรงหรอกครบนายหญง ผมเพียงแตละโอกาสทีจะฆาเขาเสย
่
ี
ั
ิ
้
ู
ี
เทานัน คายหมดําถกลอมดวยโจรกะเหรยงท่เหนือกวาทังคนและอาวุธ ผกองตฝาหนีออกมา
ู
ี
้
ี
ี
่
ั
ทางดานผมพอดี ผมสงใหพลประจาปนกลหยุดยิงจนกระทง เห็นเขาหลบพนวิถกระสนไป”
ุ
ี
่
่
ั
ํ
่
ึ
ํ
ั
ี
ุ
“ก็แลวทาไมเธอถงสงใหหยุดยิง มเหตผลอยางไรในการทเธอปลอยใหเขารอดชวิตไป
ี
ี
่
ั
่
้
้
ทงๆ ทขณะนนตางฝายตางก็เปนศตรทจะตองฆากัน”
ี
ั
ู
ี
่
ั
่
ั
ี
ั
แงซายหวเราะกวางๆ สนศรษะ
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
