Page 103 - PDF-เพชรพระอุมา 1 ไพรมหากาฬ
P. 103
103
้
ั
ี
้
ู
ี
่
ิ
ิ
ั
่
“ผมบอกไมถกครบนายหญง ทผมเขารวมรบเปนทหารกะเหรยงอสระในครงนัน ก็
ี
้
เปนไปตามหนาทจําเปนเทานัน ผมไมไดคดเปนศตรกับใคร แทจรงไมไดมอดมการณอะไรยึดมน
ั
ิ
ี
ิ
ั
่
่
ุ
ู
่
ึ
ี
่
แรงกลาพอทจะสงหารชวิตมนุษยชนิดทมองเห็นกันซงๆ หนาไดลงคอโดยไมจําเปน ผมเพยงแตถก
ี
ู
ั
ี
ี
่
ื
้
่
ึ
่
ั
ั
ี
ี
บงคบใหรบเทานัน อกอยางหนงเทาทผมสบทราบมากอน ผกองเปนคนดีมาก”
ู
“ดียังไง?”
ึ
ู
ู
ี
่
หลอนซกอยางนึกสนุก โดยทผถกลาวขวัญถง นอนกรนอยูเบองหนาเมหือนจะไมรสก
ื
ั
ึ
ู
้
ี
ํ
ตนวา มใครมายืนสนทนาคาศรษะอยู เสยงกรนของเขาไดระดับอยูเหมอนเดิม
ื
้
ี
ี
ิ
ื
ั
“ผกองเปนคนยุตธรรม และมวาจาเปนสจจะนานับถอ ไมโมโหรายทารณเหมอน
ื
ุ
ู
ี
ํ
ี
่
ั
ี
้
นายตารวจตระเวนชายแดนบางคน ตารวจเหลานันแมจะเพยงสงสยวาใครเปนสายของโจรกะเหรยง
ํ
ิ
่
ื
้
้
ิ
้
ก็จะยิงทงทนท หรอมฉะนันก็ทําทารุณ ไมเพียงแตพวกกะเหรียงผูชายเทานัน มันเดือดรอนไปถึง
ี
ั
ี
ํ
่
ิ
ู
ู
่
หมบานกะเหรยงทเปนผหญงดวย ผกองไมเคยทาอยางนัน ใครจํานนยอมแพ ผกองก็จะจับโดยดีไม
ู
ี
้
ู
ั
ุ
์
ิ
เคยฆา ใครบรสทธไมเกียวของกับกองโจร ก็จะไตสวนแลวปลอย ไมเคยอสตยหลอกลวงกะเหรยง
่
ิ
่
ี
้
้
ั
ื
คนใด ในครงนันผกองไมเคยรจักผม แตผมสบทราบประวัตผกองมาไดทกระยะเปนอยางดี และผม
ู
ู
ู
ุ
ิ
ี
ุ
่
ก็มโอกาสไดคยกับผูกองในวันกอนหนาทีจะเขาตีคายหมีดํา ผมเตือนใหผูกองทราบวา คายจะถูก
ู
ี
ื
่
ู
่
โจมตดวยอาวุธหนักจากกําลงทหารโจรเปนกองพัน แตผกองไมเชอผม เพือนของผกองคนหนึงชก
ั
ั
่
ู
ู
ปนจะยิงผมทง โดยอางวาผมจะตองเปนสายโจร แตผกองเปนคนหามไว และไลผมไป ผกองก็
ิ
้
ชวยชวิตผมไวเหมอนกัน”
ื
ี
“ฮอม...”
ื
ี
้
่
หญงสาวครางพยักหนาชาๆ ยิมละไมอยูในสหนา สายตาจับนิงอยูทีใบหนาอันคมสัน
่
ิ
ของหนุมกะเหรยงผลกลบ
ึ
ั
ู
ี
่
ั
ั
ั
ุ
ี
้
ุ
“ก็เรยกวาตางคนตางเคยมบญคณตอกันมากอนนะ แตฉนสงเกตดูตงแตวันแรกทเธอมา
ี
่
ี
่
ั
ั
ขอสมครเดนทางไปกับเราแลว เขาทาจะไมไวใจเธอนัก แตเปนเพราะเกรงใจพีชายของฉน จึงตอง
ิ
รบเธอไว”
ั
แงซายหวเราะออกมาอก เปนหัวเราะทบรสทธเปดเผย
ุ
ี
ิ
ั
์
ิ
่
ี
“ผกองเปนคนฉลาดและรอบคอบมากครบ นายหญง สัญชาติเสือยอมจะไมยอมไววางใจ
ู
ั
ิ
ื
ู
ู
ํ
ั
สงใดเปนอนขาด ถงในขณะนีผกองก็ยังไมไวใจผมสนิทนัก ผกองทาถกแลวครบ แตผมถอความ
ั
้
ู
่
ิ
ึ
ุ
ี
ิ
้
ั
ี
่
บรสทธใจเปนทตง ถาผมทจรต ผมก็ไมกลาเขามาเผชิญหนาเขา ผมรวาไมมวันจะหลกหลบซอน
์
ิ
ิ
ู
ี
ุ
ุ
ั
ิ
่
่
ความทจรตไวไดจากสายตาอนคมยิงกวาพญาเหยียวของเขา”
ิ
หญงสาวยักไหล
ึ
ู
ั
“รสกวาเธอจะศรทธาเชอมน และเกรงเขาเหลอเกินนะ”
่
ื
่
ั
ื
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
